Sorguluyorum; “Sevgi elimizde olan yönlendirebildiğimiz bir duygu mu? Yoksa tamamen bizim kontrolümüz dışında gelişen, bizi de etkisine alan bir süreç mi? Sevmek bir eylem mi? Yanılsama mı? Sevmek bilinçli bir tercihin sonucu mu? Yada sevmek öğrenilen bir şey mi? Paylaştıkça çoğalır mı? Her insan sevebilir mi? Her insan sevilir mi? Sevmek, her insan için aynı şeyi mi ifade eder?…”
Sevgiye dair çok soru var aklımda. Sevmek bir sanat ise bazı insanlar buna doğuştan yetenekli olabilir. Aynı zamanda sevmek bir sanatsa belli bir yere kadar sonradan öğrenilebileceği sonucunu da doğurur.
Kişisel yorumumu geçersek; Erich Fromm bence Freud’a göre daha naif ve insancıl biri. Freud sivri fikirleri ile bazen insanın sinirlerini zıplatabiliyor :)
Fromm bu kitapta sevmenin bir sanat olduğunu, öğrenilip geliştirilebileceğini anlatıyor. Sevginin tek kişiye olmadığını başka insanları seven insanların, sevdiği kişiye sevgiyi daha güzel göstereceğini söylüyor. Burada kastedilen diğer insanlara duyulan kardeşçe bir sevgi. Yoksa çok eşliliğin tavsiye edildiği bir kitap değil. Ayrıca kitapta sevgi kuramlarını incelemiş. Anne-babayla çocuk arasındaki sevgi, kardeş sevgisi, cinsel sevgi, kendini sevme ve Tanrı sevgisini incelemiş. En önemlisi de çağdaş batı toplumunda sevginin nasıl yozlaştırılıp, metalaştırıldığını anlatmış. Bence okunması gereken kaliteli bir kitap. İyi okumalar :)
Erich Fromm
