Yahudiler'in Bâbil esâreti, takriben elli sene sürdü. Onlar esarette Kudüs'e dönme arzularını her zaman canlı tattular. Denilebilir ki, "Siyonizm”in ilk doğuşu, bu Babil esâreti zamanındadır. Çünkü Siyonizm, Yahudiler'in vatan-ı asli kabûl ettikleri Kudüs'e gelip yerleşmeleri gâyesini istihdâf eden bir cereyânın adıdır.
Milliyetçi bağlarla dini gelenekleri kaynaştıran benzer nostaljik hayaller Hindistan, Polonya, Türkiye ve birçok başka ülkedeki rejimlerin belirleyici özelliğidir. Bu tür fantezilerin en şiddetli tezahürleri de Ortadoğu'da görülüyor: İslamcılar 1400 önce Hz. Muhammed tarafından Medine'de kurulan sistemi diriltme peşindeyken, köktendinci Yahudiler onların bir adım ötesine gidip 2500 yıl öncesine, Tevrat zamanlarına dönme hayali kuruyorlar. İsrail'in başındaki koalisyon hükümetinin üyeleri modern İsrail'in sınırlarını Tevrat'ta bahsi geçen sınırlara yakınlaştırma, Tevrat kanunlarını yürürlüğe koyma ve hatta Kudüs'teki Mescid-i Aksa'nın yerine eski Süleyman Tapınağı'nı inşa etme umutlarından açık açık bahsediyorlar.
Sayfa 31 - kolektifKitabı okudu
Buraya kadar olan tarihsel araştırmamızda insanoğlunu, mitolojisini gözden geçirmek zorunda bırakan belli
başlı entelektüel, tinsel ve toplumsal devrimler üzerine
yoğunlaşmış bulunuyoruz. Eksene! Çağ sonrasında binyılı aşkın bir süre karşılaştırılabilir hiçbir değişim dönemi
yaşanmamıştır. Tinsel ve dinsel konularda bugün hala
Eksene! dönemin
Sayfa 73Kitabı okudu
İspanyol Engizisyonu, Hıristiyanlığı seçmiş görünen ama bunda gerçekten “samîmi” olmayan Yahudileri cezalandırmanın peşindeydi. Hıristiyanlar, din değiştiren Yahudileri “Eski Hıristiyanlar”dan, yani kendilerinden ayırt etmek için “Yeni Hıristiyanlar” diye adlandırmaya başladı. Hıristiyanlığı seçen Yahudiler küçültücü bir şekilde converses, yani “dönme”, ya da daha kötüsü marranos, yani “domuz” diye adlandırılıyordu. Bu Yahudilere karş ı yöneltilen ana suçlama, Hıristiyanlığı gerçekten ve gerektiği kadar benimsememeleri idi. Bunlar, gizlice Yahudiliği uygulamaya devam ediyorlardı.
