...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
Susmamalıydım biliyorum!
"Susmamalıydım biliyorum!"
Kırılsa da utancımı gizleyen aynalar
Gecenin rahminden süzülse de hayallerim
Yârin mezar taşına dokunmadan ellerim
"Susmamalıydım biliyorum!"
Ay ışığına meftun bir gönül pazarında
Avucuma bıraktı esrik bakışlarını
Yağmursuz bir bulut gibiyim yâr nazarında
Çiğneyip geçti kalbimin yakarışlarını
Tohumun
17.30
Benden habersiz geçirdiğin bir gün daha
Seni bekleyişlerimden
Çoçukca kaçamak bakışlarımdan
Her an her söze küsmelerimden
Habersiz geçen bir gün daha
Aynı şehirde yaşamanın
Aynı gökyüzüne bakmanın
Aynı rüzgara sahip olmanın
Verdiği mutluluğu tatmadığın bir gün daha
Parmağının dokunduğu kağıtları
Nefes aldığın odaları
Yan yana olduğumuz
Ve Güz Geldi Ömür Hanım
Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak ağzı...
Bu yıl gerçekten ömür boyu unutamayacağım yürek burkan karelerin zihnime kazındığı bir yıl oldu. Elleri yangında yanan koalaların masum halleri, depremde çocukları üzerine kapanan bir babanın enkaz altındaki görüntüsü, bir annenin nolur yardım edin çocuğum gidiyor diye yardım istemesi ve askerimizin titreyerek cevap veren sesi, çığda kar altından çıkarılmaya çalışılan insanlar, şehit düşen askerlerimizin cenazelerinde gözü yaşlı aileleri, koronadan vefat eden birinin poşetler içinde kimsesiz defnedilişi ve son olarak 65 yaşını geçen bir amcamızın kendisiyle alay eden bir gence titreyen sesi ve mahcubiyetiyle açıklama yapmaya çalışması... O amcann kimsesiz gibi kalışı hastaneden dönüyorum otobüs beni almadı demesi... Zaman çetin, insanlar anlayışsız, bencil... Bu yıl bir şekilde biter mi bilmem ama bu yılı atlatsak da gelecek günlerin güzellik getireceğine dair umudum yavaş yavaş can çekişiyor. Yıllar önce "Ne çok acı var!" diyen sevgili Zarifoğlu, 2020'ye geldik ve zarif kalpler için acıdan başka bir şey yok!
Öğretmen olarak çok dikkatli olmalıyız
Öğretmen: Oğlunuz dikkatini hiç derse vermiyor. Odaklanmakta güçlük çekiyor. Sınıftaki diğer çocukları da sürekli rahatsız ediyor.
Veli: Belki de derste öğretilenlerden sıkılıyordur? Çünkü ilgisini çeken bir şey olduğunda genelde iyi odaklanır.
Öğretmen: Yani çocuğunuzun üstün yetenekli olduğunu mu düşünüyorsunuz hanımefendi? Maalesef öyle değil! Dersi anlayamadığı için sıkılıyor. Bu kadar!
Bu diyalog dünya yüzme şampiyonu Michael Phelps ilkokuldayken annesiyle sınıf öğretmeni arasında geçiyor. Phelps altıncı sınıfa gelince aile hekimi Charles Wax dikkat bozukluğu teşhisi koyuyor ve ilaç tedavisi başlıyor.
Ortaokulda da değişen pek bir şey olmuyor. Bir öğretmeni yine annesini okula davet edip Phelps’in odaklanma problemi yaşadığını ve bu yüzden hiçbir konuda başarılı olamayacağını söylüyor üstüne basa basa.
Yıllar önce Michael Phelps dünya rekorunu kırdıktan sonraki konuşmasını seyretmiştim. Kameraların karşısına geçtiğinde üstüne basa basa kurduğu ilk cümlesi şu olmuştu.
“Öğretmenim hiçbir konuda başarılı olamayacağımı söylemişti. İşte dünya şampiyonu oldum ve kırılması imkânsız bir rekoru kırdım.”
Hala ıslak olan saçından yüzüne damlayan sular, yıllarca yük olarak taşıdığı o cümlelerin buruk hatırasını siler gibiydi.
Bu olayı hatırladıkça öğretmenlik yaptığım yıllara dönüyorum ve" Acaba ileride beni de bir öğrencim böyle anar mı?" diye çok endişeleniyorum.
Salih Uyan ( eğitimci yazar)
kitaplar okuyorum..
şehirler geziyorum..
geceleri aklımla batırdığım güneş,
sabah kalbimle doğuyor..
kahve içiyorum mütemadiyen keyif'le'r'le..
kimi yeni insanlarla yol alıyorum..
kimi de yolumun üzerindekilerle yolumu ayırıyorum.. manzaralar duruyor ben dönüyorum..
her şeye rağmen yaşıyorum..
ümitle, inançla, aşkla..
b.t.
Başlıksız
Boş bir sayfaydım önünde,
Çizgili dosya kağıdı gibi değil.
Şu bembeyaz kar gibi olanlardan.
Hani okulda ilk sene ısmarladıkları öğretmenlerin,
Yazmaya başlayınca aşağı doğru kaydırdığımız.
Doldurmadın, belki de dolduramadın.
Yazmadın ve çizmedin,
Kandırmadın beni.
Kandırsan daha mı mutlu olacaktım.
Çizilmeseydi ruhum, dosya kağıdı
Ben bir ölüyüm.
Ben bir ölü.
Bir ölü...
Çırılçıplak edepsiz bir ölü.
Taşlayın haydi!
Değmez ruha dünya taşınız.
Üstelik geç kaldınız.