Ya doğru dost/eş ya yalnızlık. Kötü eş, kötü arkadaş insana ahiretini bile yaktırır. Halbuki Allaha imandan değerli hiçbir şey yok. Diğer her şey gelir geçer.
Nice güzel gördüm hep ayrı ayrı..
Hakikatte gönül..
Ya dost ya dost....
Dost gerçekleri.
Düşman işine geleni.
Deli ağzına geleni.
Aşık içinden geleni söylermiş..
"Ömrüm, bana Allah'tan başka dost olmadığını öğrenmeme yardımcı oldu.."
İsmet Özel
Hû
“Hep ikilik birlik için
Bak iki göz bir görüyor!
Birlik ise dirlik için
Bak iki göz bir görüyor!”
Amak-ı Hayal
Oldukça dikkati celbeden bir dörtlük... Göz, bir sır yumağı. Bir kendini göremez, lâkin çokluğu birlerde görür. Cüssesi küçük olmasına rağmen sonsuz bir kainatı sığdırır görüşüne.. Çok büyük bir tefekkür durağı. Göz kendini, yalnızca ayineden görür, yahut bir başka gözün ona bakmasıyla kendi hakkında fikir sahibi olabilir.
İki cân için de acaba böyle midir? Eş olacak iki kul, bir olmalı. Bir görmeli, Bir'i görmeli. Dost olacak iki kul, bir olmalı, bir davaya hizmet etmeli, Bir için.
Bir, bir, bir... Ehadun Ehad!..
Geydim hırkayı Hakk'ın yolunda
Sildim aynayı Hakk'ın yolunda
Müstakim oldum nefsimi bildim
Dost'ula dostum Hakk'ın yolunda
Namaza durdum Kâbe'yi buldum
Bilmezem n'oldum Hakk'ın yolunda
Namazdır mîrac mü'mine sertâc
Nasîb oldu hac Hakk'ın yolunda
Adını sevdim zikrini ettim
Vechini gördüm Hakk'ın yolunda
Resûl Mustafa dostu kibriyâ
Şâh-ı Enbiyâ Hakk'ın yolunda
Nûreddin Pirim Fahreddin şeyhim
Aşkî azizim Hakk'ın yolunda
Muhibbi oldu Allah’ı buldu
Bulan o oldu Hakk'ın yolunda
El Hac Muhibbî Safer Efendi 🌹
Nimet içinde iken dostluktan söz açıp, "kardeşim!" diyeni dost sayma.
Dost, dostunun elini onun perişanlığında, çaresizliğinde tutan kimsedir.
Öyle Günler Gördüm Ki
Öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
Bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
Her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
Hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
Ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
Yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.
Her sabah ilk ışiklar gözlerimi oyardı,
Uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.
Öyle günler gördum ki,
Sevgili dost.Herkes kaybetti ölüm kazandı.
Mezar taşlarına “Huve-i bâki” yazın.
Ey Oğul,
Sabretmesini bil. Vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma; insanı yaşat ki devlet yaşasın.
Çok konuşma, boş konuşma, kem konuşma.
Hayvan ölür, semeri kalır; insan ölür eseri kalır. Gidenin değil, bırakmayanın ardından ağlamalı. Bırakanın da bıraktığı yerden devam etmeli.
Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise sessizliktedir.
Zulmedeni affetmek merhametin, kendisine iyilik etmeyene hediye vermek ihsanın, kötülük edene ihsanda bulunmak da insanlığın en yüksek derecesidir. Bu sıfatlar düşmanı dost yapar, affedici sıfatı ancak gönlü büyük olanlarda vardır ve onlar sadece Allah’ın rızasını ararlar. Biz biliyoruz ki biz insanları affedebilirsek, Allah da bizi affeder.