Sistem düalite üzerine kuruludur fakat bir nitelik diğer bir nitelikten daha üstün ya da daha aşağıda değildir ikilik böyle çalışır birini yaratmadan diğerini yaratamazsın tahterevallinin iki ucu gibidir bir tarafını ittiğinde diğer tarafını çoktan harekete geçirmişsindir artık diğer ucunun hareketini engelleyemezsin
Bunun normali, dualite...
Günümüzde kendisi ve yaptıklarıyla tek yanlı ve olumlu bir ilişki kurabilen herkesin anormal olduğu söylenebilir. Bu tamamen egemenlik altına, denetim altına alınmış (tamamıyla normalleştirilmiş) bir insandır. Bunlar çok sayıda olup ikili ve içinden çıkılamayan düşünceleri kafalarından silerek gerçekliğe, kendi ürettikleri gerçekliğe inanan insanlardır. (...)
Zira ikilik ne unutulabilir ne de yok edilebilir. Oyunun kuralı ikiliktir. O bir tür şeylerin kesinlikle tersine çevrilmesini sağlayan karşı çıkılması olanaksız sözleşme kuralıdır.
Sayfa 35Kitabı okudu
Kıskançlık... Ne tuhaf bir duygu. İstisnasız tüm insanların hissettiği ama diğerleri görmesin diye üzerini örttüğü karanlık yanı. Tıpkı tüm hayatın üzerine kurulduğu dualite gibi insan da bu ikilik üzerine kuruluydu. İyi ve kötü. Karanlık ve aydınlık. Çocukluktan itibaren bu karanlık yanımızın farkına varıp onu saklamayı öğreniyorduk özenle diğerlerinden. Sanki sakladığımız o taraf hiç yokmuşçasına.
Sayfa 64Kitabı okudu
Şimdi sen düşündeki sözde bireysellik anında, elinde dualiteyi tutmaktasın, artık birlik yerine, elinde ikilik var. Daha önce cennetin kusursuz birliği vardı ve başka hiçbir şey yoktu. Bu dualite olmamasıdır, ikilik olmamasıdır. Gerçeklik hala budur. Gerçekte bir şeyden fazlası yoktur, fakat şimdi senin için farklı bir şey oluyor görünmektedir. Tanrı ve O'ndan başka bir şey var gibi görünmektedir. Bu dualite yanılsamasıdır.
İKİLİK (DUALITE)
Günümüzde kendisi ve yaptıklarıyla tek yanlı ve olumlu bir ilişki kurabilen herkesin anormal olduğu söylenebilir. Bu tamamen egemenlik altına, denetim altına alınmış (tamamıyla normalleştirilmiş) bir insandır. Bunlar çok sayıda olup ikili ve içinden çıkılamayan düşünceleri kafalarından silerek gerçekliğe, kendi ürettikleri gerçekliğe inanan insanlardır. Gerçek dünya, gerçek olması gereken dünya hakkında kuşkular duyulmasına son veren bu olumlu yoğunlaşmanın sırrı henüz çözülememiştir. Bu da bizi kötülüğün zekâsının nasıl bir şey olduğu sorusunu sormaya itiyor.
Sayfa 34Kitabı okudu
