Distopik eserlerin en iyilerinden şüphesiz, kitabı okurken ister istemez hayattan soğudum bu yüzden yazarın psikolojisini düşünemiyorum. Her an tele-ekran yüzünden dinlenmek, izlenmek (tuvalet, banyo aklınıza neresi gelirse), işkenceden, idamlardan zevk alan bir toplum, beyni uyuşturulmuş insanlar özellikle dün savaştıkları ülkeyle yarın hiç savaşmamış olmalarına inanmaları yada bugün birlik oldukları ülkenin yarın aslında her zaman düşmanları olmalarına inanmaları hiç dost olmamış gibi düşünmeleri daha da kötüsü buna gerçekten inanıyor olmaları (şüphesiz ülkemiz insanlarıyla bu kitapta en ortak bulduğum yön burası yani insanların herşeyi çabucak hiç olmamış gibi unutmaları tarihimiz yazılı olduğu halde sağdan soldan duyduğu şeylere hiç araştırmadan sorgulamadan inanmaları ), sorgulamayı bırakın düşünmenin bile ceza olduğu bir ülke sırf bu kitabın yorumu için bile bir kitap çok rahat yazılabilir söylenecek, sorgulanacak çok şey var. Herkesin okuması gereken bir başyapıt bence, şu an aklıma gelmeyen daha bir sürü insanı sorgulatacak düşündürecek konusu var kesinlikle etkileyici, sarsıcı ve okuyucunun hakkını veren bir kitap.
