Ne kadar çok temizlik yaparsan, işler o kadar iyi gider. Her şeyi yokettin mi, tamam, dünya cennete döner! Örneğin şu sevdalılar! İğrenirim sevdalılardan!
Önümden sevdalı bir çift geçti mi, hak diye suratlarına tükürürüm.
Suratlarına dediysem, yanlış anlamayın sakın, arkalarından yaparım tabiî bu işi, kimisi pek öfkelidir çünkü. Ya çocuklar, o pis veletler!
Sonra o salak görünüşlü çiçekler, ömürleri boyunca fikir değiştiremeyen ahmaklar! Yok azizim, yok! Yokedelim, temizleyelim hepsini! Benim felsefem budur! Tanrı dünyayı yadsıyor, ben de Tanrı'yı! Varolan tek şey olduğuna göre, yaşasın hiçlik!
ı
rüknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.
bir mevsimin kıyısından tutarsan rüknettin
kurak ovalara yağmurlar yağar
ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi
kalbin şiir olup vadilerini sular.
senin de vadilerin vardır rüknettin!
kehanetler kurarsın, yağmalarsın kendini
kurtarıp o yangında ilk önce kalbini
niyedir, aynalarda azalır
Bir çocuğun diğer bir çocuktan medet umması, diğerinin buna sevgiyle karşılık vererek dolabın içine saklamak gibi masumane bir çözüm bulması ne etkileyici bir şey!
Dünyayı çocuklar yönetsin... evet.
Dünyayı Gazze'de beyaz fosfor bombaları yüzünden yanarak can çekişen çocuklar yönetsin! Top oynarken arkadaşının cesedine rastlayan, körpe bedenleri perem perem edilen, "ben annemi saçından tanırım" diye feryat edip kimsesizliğine ağlayan, babam olsaydı biz üşümezdik diyerek ıslak kıyafetleriyle