Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
208 syf.
·
Puan vermedi
Kitabı okurken incelemede bulunmak amaçlı aldığım notlara dayalı incelememin uzun olmaya başlamasından ötürü, çok daha özet ve başka bir inceleme yazma kakarı aldım. Zira kitabın biraz özet tanıtımı ve biraz da yorumda bulunmaktan ziyade, daha yeni olabilecek ama yazılan eseri -kendi içimde ve okuyucuyla- daha iyi anlamaya yönelik bir inceleme
224 syf.
10/10 puan verdi
Aklımızın İbadeti Tefekkür
“Bir saat tefekkür, gece ibadetinden daha hayırlıdır.” Beyhakî, Şuabul İman
Tefekkür, insana düşünmesi için verilmiş beyninin ve aklının ibadetidir. Öyle ki her insan bir salise dahi olsa düşünmekten kendini alamaz. Ve düşünmenin en güzeli, Allah'ı ve O'nun mahlûkatını düşünmektir.
Bütün dünya eşsiz bir sanat eseri. Ve her eserde elbette görülmeye, anlaşılmaya üzerinde düşünülmeye ihtiyaç duyuyor. Güneş her gün batıp doğuyor, ağaçlar her baharda yeniden çiçek açıyor, meyveler dallardan bize bakıyor. İnsan hiç düşünmez mi ki her gün yemek için önüne gelen meyveler, sebzeler nasıl geliyor? Kapkara topraktan rengârenk mahsûller çıkıyor. Düşünmeli, tefekkür etmeli ve bu tefekkürle de, bize düşünme kabiliyetini dâhi veren O Sanâtkârı anmalıyız. Çünkü "Sanatlı bir eser Sanatkârı icâb eder." der Bediüzzaman Said Nursi.
Kitap okumak, bir nevi yazarıyla sohbet etmek mukâbilindendir. Galiba Hocamızın kitaplarından okumayalı uzun bir müddet geçmiş, çünkü dilini, yazısını çok özlemişim okurken bir yandan da bunu hissettim. En güzel kaynaklardan derlenip toplanılmış bir çiçek demeti gibiydi kitap. Beyitlerle de süslenmişti. Üstad Necip Fazıl'ın halkalarından çıkıp, edebiyatla, şiirle özel ilgisi hatta romanı dâhi olan Hocamızın yazıları insanın kalbine dokunuyor. Allah Ondan razı olsun, daha çok eserini okumayı nasib etsin.
Peyami Safa Cumhuriyet dönemi türk edebiyatın önemli yazarlarındandır. Adını Serveti Fünun şairi, babasının en yakın arkadaşı Tevfik Fikret tarafından verilmiştir. Zor yaşam koşulları ile büyüyen Peyami Safa çocukluk döneminde geçirdiği kemik veremi ile eğitim hayatı düzenli gitmemiştir.
Liseye gittiği dönemde bugünün en önemli yazarları ile
Ben kitap okurken durup düşünmeyi ve kitapta bahsi geçen yerleri , kişileri gözümde canlandırıp görselleştirmeyi seviyorum ....Lakin bu kitapta yapamadım zira canım acıdı o güzel kitapların yakılmasını hayal dahi etmek düşünmek çok acı verici. ...Düşünsenize kitap okuyamıyorsunuz , yasak ...Okuyanlara ceza var ve kitaplar hemen yakılıyor sonra külleri de yakılıyor ...Ve bu iş için görevlendirilmiş meslek grubu İtfaiye ...Şiir yok, roman yok , sanat yok ....İnsanların düşünmesini sağlayabilecek hiçbir şey yok ...Sorgulamayan , farklı fikirler üretemeyen bir çoğunluk ....kitaplardan ve okuyan insanlardan korkan bur sistem ....Düşünmesi bile korkunç değil mi ?
Insanlara kitapların çok tehlikeli, zehirli ,kafa karıştırıcı şeyler olduğu empoze edilmiş ...Evet belki o itfaiyeciler yok ama aynı zihniyete sahip insanlar etrafımızda oldukça fazla ...1950 lerde yazılmış olmasına rağmen Ekran Çağının getirdiği olumsuz sonuçları öngörmesi bakımından kesinlikle okunması gereken bir klasik ....Kitapta da dendiği gibi bu bir uyarı kitabıdır ...
Acaba biz, dünyamızdaki özgürlüğün bitişini izleyen martılar mıydık?
Bu zamana kadar beklettiğim için üzüntü duydum kitabı okurken. Bir oturuşta okunan bir kitap, oldukça akıcı. Verilmek istenen mesajlar ise herkesin oturup düşünmesi gereken kişisel ve toplumsal konular.
Örneğin, toplumsal yargılara boyun eğmiş olan kişilerin asıl seviyelerine ulaşamadığına değinilmiş. Toplum tarafından sınırlandırılmış, katı
Eylül 1922’de General Pelle ile Mustafa Kemal arasında bir görüşme olur. Bu arada Merhaba arkadaşlar, direkt konuya girdim selamsız falan ama kusura bakmayın. Bu görüşme neticesinde 20 Eylül 1922 günü Pelle, İzmir’den ayrılır. Mustafa Kemal’in artık Anadolu macerası bitmiş, İtalyanlar sonrası Fransızlar da Mustafa Kemal’e sıcak bakmaya
