Acı
içimin her köşesini düşüncelerle doldurdular,
duygularımı arıyorum, ulaşıyorum da bazen, ama ne olduklarını
yeterince seçemiyorum. O zaman da tek hissedebildiğim şey
acı oluyor.
"Piyano çalmayı çok isterdim" dedi donuk bir sesle. "Şimdi piyanoya oturur kelimelerle ifade etmekte güçlük çektiğim bütün duygularımı, acılarımı, tuşlara dökerdim. Bazen şiddetli bazen yavaş basardım onlara. Kim bilir ne ince ayrıntıları vardır o dokunuşların. Kelimeleri daha önce öyle kötü yerlerde kullanmış oluyoruz ki kirletir diye korkuyoruz duygularımıza dokunursa. Seslerin başka türlü bir dokunulmazlığı var.
“Beni görmek demek mutlaka yüzümü görmek değildir.
Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız, bu kâfidir.”
Yaşadıkların yoruyorsa acı bile hafif kalır....
Acılar duygularımı gittikçe daha fazla köreltiyor ve bütün bedenimi sanki sessizliğin yaraları kaplıyordu.
Dönüşünün bu jeopolitik mutsuzluğuma bir faydası olamayacağını biliyorum. Menfi duygularımı müspete çevirmek için çok daha büyük mucizeler gerektiğinin de farkındayım, bundan bahsetmiyorum. Ama iki kişi üzülmek,tek başına üzülmekten iyidir diye düşünüyorum. Ne bileyim Osman, ben barışmak istiyorum.
Sayfa 22
Şimdi derinlemesine irdelemem gereken duyguların taşkınlığındayım. Sanki duygularımı kilometrelerle uzatıyorum, duygularımı yolların bitmezliğine dönüştürüyorum.
Sayfa 44 - YKY
"Bak aklım başımda. Bak, tam çağımızın istediği insanım. Bak bütün duygularımı öldürmüşüm."
Erdal Öz
" Yaşantımı bilmeden, duygularımı tatmadan, düşündüklerimi duymadan ve rüyalarımın etkisine kapılmadan beni yargılamamalısınız. "
