İmam Ebu’l-Kasım AbdülKerim ibni Hevâzen el-Kuşeyrî (Kuddise Sirruhu), Üstad Ebu Ali ed-Dekkak (Kuddise Sirruhu) nun şöyle buyurduğunu işittiğini nakletmiştir :
"Bir gün Davud (aleyhisselâm) tek başına bazı sahralara çıkmıştı Allah-u Tealâ ona : "Ey Davud ! Seni niçin yalnız görüyorum." deyince,
O : "Ey İlahım ! Kalbime sana kavuşma aşkını (Seninle beraber tenhada olmayı) tercih ediyorum, bu aşk, benimle insanların beraberliğin arasına girerek engel oldu." diye cevap verince,
Allah-u Tealâ ona : "İnsanlara geri dön, şüphesiz ki sen bana kaçak bir kulumu getirirsen seni Levh-i Mahfuz’da CEHBEZA (iyiyi kötüden ayıran mütehassıs, akıllı, büyük âlim) olarak yazarım." diye vahyetti."
Bir sebeb dahi oldur ki Şeyh Ebû Ali ed-Dekkak -kaddesallâhu sırrahu’l-azîz- hazretlerinden sordular ki:
“Hiç erenler sözünü işitmekten fayda var mıdır kim işitiriz de ol söz ile amel etmeyiz”
Buyurdu ki:
“Evliyanın sözünü işitmekten iki fayda vardır: Biri odur ki eğer tâlib olursa ol söz ona kavî himmet eder ve istediğini bulur, murâdına nâil olur. İkinci fayda odur ki işitenin gönlü rûşen olur ve şeytan vesvesesini, dünya hırsını ve mâsivâ sevgisini onun içinden çıkarır. Eğer kör değilse sâdık ve kâzibi fark eder.”
. . .
SÖZLERİN BÜYÜKLERİ, BÜYÜKLERİN SÖZLERİ
*******
(Allah dostlarının sözleri ve güzel halleri, birer manevî askerdir. Allah onlarla zayıf kalpleri kuvvetlendirir, maneviyatı bozuk olanları düzeltir. Mümin, onlarla destek
*İhlâs, yaptığı işte halkın takdirini beklemekten sakınmaktır.
*Doğruluk ve dürüstlük (sıdk) ise yaptığı işe bakarak kendini beğenmemektir.
İhlâs sahibinde riyâ yoktur.
Doğru (sâdık) olan kimsede ise
kendini beğenme hastalığı bulunmaz.”