"ihtiyacımızdan fazla olan herşey zehirdir." "Güç, yiyecek, ego, hırs, kıskançlık, korku, öfke, kendini beğenmişlik, hatta iyi niyet..."
Sosyal ağlardaki "arkadaşlar"ın başlıca işlevi, bir meta gibi sergilenen Ego'ya tüketici olarak dikkatlerini yönelterek, kişinin narsistik Ben duygusunu artırmaktır.
|
Byung-Chul Han
Çok süperego
Ana teması kitap olan bir portalda kültür seviyesininde belli bir noktanın üzerinde olduğunu düşünürsek; Neden herkes kimseyi takip etmeden ,herkesin onu takip etmesini isteyerek konuyu sosyal medya ego tatmini noktasına getiriyor?
Sen egolarından arınamadıysan okudukların ne işe yarıyor?
Yazar değilsin, tanınmış bir kişi değilsin, bilgi birikimin sıfır “Ben kimim ki?” diye kendine sormuyor musun?
Neden takip edilip kimseyle muhattap olmak istemiyorsun? Bu nasıl hastalıklı bir duygu?
Ayrıca konu neden takipleşmek noktasına geldi? Bu portalda senin amacın bilgi alışverişi ve sosyalleşmek değil mi?
Güzel bir kitap topluluğu oluşturup ,sosyal arkadaşlık ,kitap alışverişi belki fikir teatisi yapmak varken neden bu hastalıklı duygularından hala kurtulamıyorsun?
Bi şamana "Zehir nedir?" diye sormuslar.
Şaman;
"İhtiyacımızdan fazla olan her şey zehirdir"
demiş; "güç, yiyecek, ego, hırs, kıskançlık, korku, öfke, kendini beğenmişlik, hatta iyi niyet.."
AKPlileşen CHP tayfası beni takipten çıkarmış. Ben burada yazıları gözünüz açılsın diye yazıyorum, doğruları söylüyorum... Siz ise fanatikliğinizce saçma sapan ego peşinde koşan yazdığı kitapta doğru dürüst kendine ait tek cümle bulunmayan insan olmak yolunda devam ediyorsunuz. Akıllı insan olmak, başkalarını aptal sanmak aptal yerine koymak demek değildir.
zehir
Bir şamana ''zehir nedir?" diye sormuşlar.
Şaman;
"ihtiyacımızdan fazla olan herşey zehirdir."demiş; "Güç, yiyecek, ego, hırs, kıskançlık, korku, öfke, kendini beğenmişlik, hatta iyi niyet..."
(Alıntıdır)
Hikmet, Allah’ın varlıklar üzerindeki tecellisidir. Hikmet ilahi yasalardır. İlahi yasalara uyulduğu sürece Allah’ın
insanlar üzerindeki tecellisi de olumlu olarak değişecektir.
İnsanların çektiği acıların kaynağı egoları ve nefsleridir. Hz.
Adem’den bu yana tüm insanlığın çektiği çileler egoları ve
nefsleri yüzündendir. Egoları ve nefsleri yüzünden bulundukları konumdan aşağı indirilirler. Ego ve nefs, ilahi yasaları çiğneterek Allah’ın sizin üzerinizdeki tecellisini olumsuza çevirerek acılar çekmenize neden olur. Böylece aslında
kendi nefsinize zulmedersiniz. Allah kimseye zulüm murat
etmez. Ne kadar Allah’a göre iyilikler yaparsanız dünyanız
ve sonsuz yaşamınız o kadar iyi olur. Yapılan iyilikler ve
kötülükler tohum hükmündedir, ne kadar çok iyilik tohumu
ekerseniz o tohumlar olgunlaşır ve hayatınız belli dönemlerinde o kadar iyilikler karşınıza çıkar. Tam tersi olarak da ne
kadar Allah’ın kötü dediği şeyleri tohum olarak ekerseniz,
dünyanızda ve sonsuz yaşamınızda o kadar zorluk çekersiniz. İmtihan konusu başka bir başlıktır.
Ne demek " ins'an " ?
Ne ifade ediyor sana ?
Hani bütün evrene hükmet diye yarattığı o "ins'an"
Ruhumdan ruh üfledim diyo'r
* Hani Rabbin Âdemoğullarının sırtlarından zürriyetlerini izhar etmişti de kendilerini! kendilerine! tanık tutarak
Ben, Rabbiniz değil miyim demişti; onlar da evet, tanığız, Rabbimizsin
Ego
Ego (burada anlam olarak benlik kabul edilmektedir), eğer sağlıklı idare edilirse tıpkı aşk gibi en itici kuvvetlerden birisidir. Ama enerji veren bir çekirdek olduğu unutulunca, rijit ve insanı esnemez hale getiren ağırlığı altında eziliyoruz. Bu, insanın kendisiyle yanlış bir tanışma biçimini ifade eder. Daha en başta yaralanan ve ezilen benlik daha sonraları da yaralayıp ezerek var oluş yollarını arıyor. Haliyle de kaçınılmaz olarak kibre dönüşüyor.
Ego ile kibir birbirinden çok farklı şeylerdir. Kibir en basit anlamıyla büyüklenme demek. Geniş, göz alabildiğine yayılan ama kuru bir büyüklenme, bir çöl. Ego ise keşfedilecek sonsuz bahçedir. Güzel bakılıp ilgilenildiğinde sonsuza uzanan; büyürken “büyüklenme”yi de aşan bir diyalektiktir.
Bizim, yani özellikle Doğu insanının kendi cebinde kaybettiği eski bir hazinedir ego. Muhammed İkbal’in ifadesiyle –bir kitabına da bu adı vermiştir- Gülşen i Raz ı Cedid’dir. Yani Yeni Sırlar Bahçesi. Girilmesiyle beraber insanı bir daha geri dönülmeyecek şekilde değiştiren bir olumlu tanışma, bir mukaddes kendine yolculuktur.
İçimdeki büyücüdür ego. Avcumu kendi avcuma almaktır. “Bir kere de ben bakayım şu falıma, hep okundum; bir kere de kendim okuyayım kendimi,” diyen sestir. Dâhilden işitilen, tok ve babacan sesli bir ulaktır.
Ego bir buzdağıdır, onu erit. Onu derin sevgide erit, böylece ortadan kaybolur ve sen okyanusun parçası olursun" "Osho"