Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Z.Ş

192 syf.
·
Puan vermedi
Şermin Yaşar'ın her kitabında olduğu gibi bu kitabında da her hikayenin kahramanı sen oluyorsun. Her hikayenin içine başrol gibi dalıyorsun ve bu elinde değil.. Sanki seni, beni, herkesi anlatıyor gibi. Hayatım boyunca hiç bir kitabı okurken bir hikayeden etkilenip ağlamadım. Ama bu, hikayesi beni etkileyen 2. Kitap.. ilki de yine aynı yazara aittir... Kalemine sağlık..
Deli Tarla
Deli TarlaŞermin Yaşar · Doğan Kitap Yayınları · 20205,3bin okunma
Reklam
192 syf.
·
Puan vermedi
Deli Tarla
Deli TarlaŞermin Yaşar
8.6/10 · 5,3bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Nasıl toparladın kendini?" "Toparlayamadım doktor" dedi. "Emin ol kimse toparlayamiyor. Sadece herkes başka türlü dağılıyor..."
Sayfa 141Kitabı okudu
Sadece Mevla'nın kayıracağı bir çayırda başıboş kuzular gibi dolaşıyorduk...
Sayfa 143Kitabı okudu
Reklam
Anneler evlatlarının masumiyetini bir nişan gibi gözlerinin içinde taşıyorlar her zaman...
Herşeyin başı muhabbet, sonu muhabbet. Mahluk sevilmeden Hâlık sevilmez. İnsan elbette sevecek ailesini, çevresini, dostlarını ve cümle varlıkları. Anneler evlatlarını sahiplenirler hemen. Sevgililer birbirlerini, koca karısını ve hatta hoca talebesini.. Halbuki bize ait değildir ki onlar. Biz kendimiz bile bize ait değiliz. Ölmeden önce ölenler var ya, işte onlar küçük harfli aşktan büyük harfli AŞK'a geçerler..
"Kul, tamahkârlığın kendisini riyakâr olmaya götüreceğini ve yaptığı ibadetlerin tadını unutturacağını kesin olarak bilmelidir..."
Sayfa 7
Tebeşirle çizilmiş bir sek sek oyunu kadar uçucu bir çizgisi var hayatın. Farkında olmadan basıyorsun çizgiye. Kızıyorlar anında. "Yandinn!" diye atılıyorsun oyundan. Çizginin öbür yani intihardır. Öyleyse yaşamak intiharın kenarında, kıyısında, belki de tam eşiğinde zıplayıp durup, zaman zaman ayaklarını boşluğa sarkıtmak pahasına oynamak, oynamak, hiç yanmayacakmış gibi oynamaktır...
Z.Ş
@el_hubb·Bir kitabı okumayı düşünüyor
Kalp
Kalpİskender Pala
8.3/10 · 4.441 okunma
Reklam
Ne zaman dua etmeye kalksam, bir kelime dahi çıkmıyor ağzımdan. "Allah'ımmm..." diyorum ve öyle kalakaliyorum. Ne birşey istemeye yüzüm var, ne konuşmaya, anlatmaya, dertleşmeye... Diziliyor laflar boğazıma.. Yutkunamıyorum.. Acaba Allah bana kaşlarını çatarak mi bakıyor diye kaygılanmaktan, evhamlanmaktan başımı kaldırıp da bakamıyorum semaya...
"Bir yerden bir yere giderken uğurlanılacak bir şehir değildi o. Oradaydı; varlığından kaçmayı imkansız kılacak kadar yakında.. ve birlikte var olunamayacak kadar uzaktaydı..."
"Yaşadıkça düzelmiyordu hayat... Tıpkı yaşlanmakla büyümediği gibi kişinin..."
79 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.