Benim Kara Defterim- Cocuk siirinden
...
Çocuk!
Sen zalimlerin pençesinde bir serçenin gagasısın
Yolunu kaybetmişlerin en doğru pusulasısın.
Çocuk!
Sen, elleri nasır tutmuş kalbi yumuşak bir köylünün tohumu,
Ölmeyi aşkla bekleyen bir hastanın son soluğusun.
Çocuk!
Sen, kıyameti geciktiren tılsımlı bir gece,
Kainatta vücut bulmuş en güzel mucizesin...
Benim Kara Defterim- Çocuk şiirinden
Özkan Aksoy
Sayfa 74 - Kitapyurdu Dogrudan YayincilikKitabı okudu
"Örneğin onun o uzun saçlarını yıkadığı su, ancak pek az bulunur, pek az bilinir bir çeşmeden akabilir, tılsımlı bir mağaradan çıkabilirdi. Entarisi bildiğimiz pamuktan dokunmamıştı, o entariyi maddi eller, insan elleri yapmamıştı. Seçkin, üstün bir varlıktı o."
Sayfa 21 - YkyKitabı okudu
“Sefil Baykuşlar Rasathanesi”
Elleri cebinde yeisler içersinde dolaşan adam
Keşişler sokağına sapmış bir kedi
Patisinde insan devlerin ayak izleri
Saatler üç tam bir bir çeyrek
Ceket kollarından sarkan bilekler
Hep yorgun bakışlar
Şapkaların altında mankurtlaşmış düşünceler
En az iki beden büyük ceketler
Ayağı vuran postallar
Rasathane yolu
Onun o uzun saçlarını yıkadığı su, ancak pek az bulunur, pek az bilinir bir çeşmeden akabilir, tılsımlı bir mağaradan çıkabilirdi. Entarisi pamuktan dokunmamıştı, o entariyi maddi eller, insan elleri yapmamıştı. Seçkin, üstün bir varlıktı o. Elindeki gündüzsefasının bilinen bir çiçek olmadığını anlamıştım. İnanıyordum: Bildiğimiz suyla yıkasa solardı yüzü ve uzun zarif parmakları bildiğimiz bir gündüzsefasını koparsa, pörsümüş bir gül gibi solardı parmakları.
Sayfa 21 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Onun o uzun saçlarını yıkadığı su, ancak pek az bulunur, pek az bilinir bir çeşmeden akabilir, tılsımlı bir mağaradan çıkabilirdi. Entarisi pamuktan dokunmamıştı, o entariyi maddi eller, insan elleri yapmamıştı. Seçkin, üstün bir varlıktı o. Elindeki gündüzsefasının bilinen bir çiçek olmadığını anlamıştım. İnanıyordum: Bildiğimiz suyla yıkasa solardı yüzü ve uzun zarif parmakları bildiğimiz bir gündüzsefasını koparsa , pörsümüş bir gül gibi solardı parmakları.
Sayfa 21Kitabı okudu
Örneğin onun o uzun saçlarını yıkadığı su,ancak pek az bulunur,pek az bilinir bir çeşmeden akabilir,tılsımlı bir mağaradan çıkabilirdi.Entarisi bildiğimiz pamuktan dokunmamıştı,o entariyi maddi eller,insan elleri yapmamıştı.Seçkin,üstün bir varlıktı o.Elindeki o gündüzsefasının bilinen bir çiçek olmadığını anlamıştım.İnanıyordum: Bildiğimiz suyla yıkasa solardı yüzü ve uzun zarif parmakları bildiğimiz bir gündüzsefasını koparsa,pörsümüş bir gül gibi solardı parmakları.
Sayfa 21Kitabı okudu
Mem nelere gark olmadı Zin'in ateşi için
Ferhat dağlar delmedi mi Şirin'in düşü için
Kusur ise her saniye her yerde seni anmak
Mecnun az mı yemin etti Leyla'nın başı için
Sesi yorgun gözlerinden uykusuzluk seçilir
Görkeminin zerresinden Ağrı Dağı küçülür
Gecelerin kollarında leblerinin bal suyu
Aydan dökülürcesine kana kana içilir
Yaşlı kadın yıllar sonra çeyizine göz gezdirdi zorlanarak uzandığı yazmalarının arasından yere düşen mavi dantelle işlenmiş küpelerine gözleri elleriyle ilişerek takıldı..Az sonra sanki olası ölüm öncesinin ilk provası gibiydi ve romatizmal üşümelerle titreyen elleri nedense biraz daha buz kesti..Çok geçmeden toparlandı yüzünü tebessüm kaplarken okula yeni başlayan çocuk heyecanı gibi musmutluydu kayıp sandığı küpelerine kavuşmuştu... Avuçlarını birleştirerek tuttu göğsüne doğru bastırdı gözlerini yavaşça yumdu aynı anda derin bir nefes eşliğinde geçmişe doğru adımladı şirincelendi dünya ve zamanın kavram olarak anlamını yitirdiği tılsımlı bir andı saçlarıdaki kıvrımların rüzgarıyla sanki gençliğin onda yıllarca eskitemediği yüreğindeki heyecanla aşkına kendini gösterme güdüsüyle yerle yerinden fırladı içindeki telaşla aynasının karşısına geçti taşradan kente yerleştikleri taze aşk tadındaki o en değerli yıllarından kopmamak üzere...Mavi dantelli küpeler onun göçüp gittiğine hala kimsenin inandıramadığı çok sevdiği eşinden aldığı ilk özel hediyeydi.....
Yazmayı ve okumayı pek bilmezdi ama yüreği aşkın her dilini konuşmaya yeterdi...Küpeleriyle onun yanına gömülmeyi evlat ve gelinlerine sözle vasiyet ederek bağışlanan kara geceyle birlikte çekinmeden dahası hiç korkmadan gözlerini dünyaya yumarak gerçeğine kavuşmanın mutluğunu ecelli son celsesine çağırarak paylaştı...