Emrah Yılmaz
@emrahasor
İnsanların kendi yarattıkları yalanlar çok bilinen doğrulardan daha iyidir.
İzmir
19 Ekim
9 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Demokritos, başka bir dünya hakkında anlatılanları masal sayar ve şöyle der: “Ölümlü, canlı doğanın yok olmaya mahkum olduğunu bilmeyen kimi insanlar, hayatlarını öbür dünyaya dair yalan uydurmakla, sıkıntı korku içinde geçirirler.”
Sayfa 322Kitabı okudu
“Devlet adamının görevi tarihin koridorlarında yürüyen Tanrı’nın ayak seslerini duymak ve O geçip giderken paltosunun kuyruğuna yapışmaya çalışmaktır”
Otto von Bismarck
Ölümsüzlük özlemi, sonsuza kadar yaşama hakkı tasavvuru, temelinde bencilce ve gerçekdışıdır. Varolmayan öteki dünya için zamanını boşa harcamaktansa, bu dünyayı yaşayacak yer haline getirmek için çaba harcamak gerekir. Çünkü bu dünyaya doğmuş insanların büyük çoğunluğu için, sorun ölümden sonra yaşamın olup olmayacağı değil, aksine ölümden önce yaşamın olup olmadığıdır.
Okur Takip Önerileri
Dünyanın o kadar değeri var mı ki, tehlikeden korkulsun? Ölüm o kadar korkunç bir şey mi ki, düşünmeye değsin!
Bu dramda hazır bulunanların anısında, ölüm yarası almış bir kuş gibi, döne döne düşmeye devam edeceksin. Kalabalığın çığlığı içinde, sessizliğin patladığı bir anda düştün. Kaldırımın üzerinde ezildiğin zaman, iki yana uzanmış kolların iki kanada benziyordu. Ama onlar sana yardım etmediler. Şimdi hiçbir şeye aldırmadan bir bulutun arkasında kaybolan aya doğru uçurmadılar. Korku ile merak arasında ikiye bölünmüş olan insanların çemberi ortasında gözlerin açık yatıyordun, başın bir kan aylası üzerinde dinleniyordu
Güneşin doğduğu yerde bir kanlı bulut, o bulutun etrafında toprak rengine dönüşmüş bir korkunç pus, o pusun altında büyümüş mezar şekli gösterir birkaç çirkin dağ, o dağların altında kimi yeni doğmuş da fani olduğunu bilmediği için tebessüme başlamış birkaç çiçek, kimi yok olduğu halde yine fani olduğunu anlayamamış üç-beş soluk yaprak görünür ve bu manzaranın bütününde ilahi büyüklük görünür dururdu
İnsan her adımını mezardan uzaklaşmak için atar. Yine her adımda mezara bir adım daha yaklaşır. Nitekim her nefesi hayatı uzatmak için alır. Yine her nefeste hayatında bir nefeslik zaman azalır
Gönül sevgiliye utanmadan
göğsünde açtığı yarayı gösterdi;
Utanan ateşi bana ateşten bir gömlek oluverdi.
Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuza kalan son kuvvetin bir feryadıdır
Eğer çözümün bir parçası değilsen, o halde sorunun bir parçasısın.
