Emilia yorulmuştu. Yoğun bir gündü, Bay Ash'e günün raporunu verdikten sonra biraz dinlenmeyi planlıyordu. Ofisin kapısını tıkladı.
"Girin." kapıyı yavaşça aralıyarak girdi içeri.
"Bay Ash, yeni kazançlar elde ettik. Ayrıca karşı kalenin ajanlarından birkaç kişiyi yakalamayı başardık." Ash bu duruma sevinmişti
Kelebeğin ömrü
Gülseren Hanım, Dr. Nüvit Hanım bir hasta gönderdi, "mümkünse hemen alıverin," diye rica etti. Şimdi onu gönderiyorum.
Tamam Tuna, bekliyorum.
Kapı vuruluyor ve içeri üç hanım giriyor. İkisinin ağlamaktan gözleri kızarmış. Biri ise şaşkın şaşkın etrafına bakınıyor. En yaşlı olan, elime bir kâğıt uzatıyor. Nüvit Hanım'ın bana
Sayfa 80Kitabı okudu
Ben çekilen her fotoğrafta
Resimde görünmeyeyim diye kendimi saklardım
Başka insanların arasına katışıp kaybolurdum
Annem benim bir fotoğrafım olsun ister elinde
Ben annemin gözünde çirkin bir evlat olmaya razı değildim
Annem derdim içimden , aman idare et büyüyüm
Belki bir gün söz yakışıklı bir evlat olunca sana fotoğrafımı
Önceki gün bana söylediklerini düşündüm. Gece boyunca bunu düşündüm. Sonra bir şey farkettim ve derin bir uykuya daldım; seni de hiç düşünmedim. Neyi farkettim dersin ?
Sen daha çocuksun. Konuştuğun şeyler hakkında en ufak bir fikrin yok. Önemli değil.
Sen Boston dışına hiç çıkmadın.
Sana sanat hakkında bir şeyler sorsam bana her kitaptan özetler