Kitap periniz olarak bu kitabın yorumunu iftiharla sunar,canı gönülden tavsiye eder,dönem romanı seven veya klasiklerle tanışmak isteyenlere sakın durmayın , hemen başlayın derim.
Hem sanayileşmenin göbeğindeki İngiltere’de işçi ve patron ilişkisi, şehirde soyluların her şeyden uzak keyfe keder yaşantıları, orta sınıfın köy ve kasabalarında birliktelikle sürdürülen sakin hayatları ve tüm bunların merkezinde zıtlıkların aşkını okuyacağınız su gibi akan bir romandır.
John Thornton tam bir kuzeyli olarak taş gibi sert, kuralcı,sabit fikirli gibi görünür. Ama aşk, o nasırla kaplı kalbi fabrikasındaki pamuklara döndürür Sevgi ile nefret terazisinde beyfendiliğini asla kaybetmez.
Margret ise bir güneyli ve yarı aristokrat olarak okumasa, piyano çalmasa bile -o dönemde nasıl yani denilecek bir eksiklik - kendisini fikren geliştirmiş, dönemin kadın figürlerinden fiziksel ve düşünce olarak farklı ve bu farklılığı ile dikkat çeken bir genç kızdır. Tam bir dikbaşlı ve bildiğini okumak konusunda çetin cevizdir. Bakalım o sert kabuk nasıl kırılacak, neler yaşanacaktır? Zaten tüm olayları yaşayan veya olaylara dahil olan Margret’ımızdır
Yazarımız baya baya koyu bir Hristiyan olarak kilise,din,papalık sistemini alt temalarda ele alır. Bölümlerde İncil’den alıntılara yer verir. Dönemin dini sürecini de kurgu içinde Margret’in babası üzerinden paylaşır.
Hem Victoria dönemini her sınıf üzerinden görebileceğiniz hem sıkılmadan okuyacağınız bir klasik. İşçilerin sendikalaşma adımları , çaresizlikleri , fakirlik detaylı bir şekilde anlatılır. Tek eleştirim sonu sanki oldu bittiye geldi gibi. Ne bileyim azıcık daha entrika beklerdim sjsjs
