Mühürler, yüzük taşları ve başka birtakım küçük sanat eserleri üzerinde bu tanrıçanın aslanlar üzerindeki egemenliği ve göklerden inerken kendini insanlara gösterdiği (epifani) tanımlanmıştır. Bu tanrıçanın yanında evleri ve sarayları korumuş olması muhtemel olan bir tanrıça daha vardır. Sonraki dönemlerde Kültü Sparta'da en çok genç kızlar arasında yayılan ağaç tanrıçası Dendritis'i andırır bir surette ağaçlar altında oturan ve kadınlar tarafından kendisine çiçekler sunulan başka bir tanrıça da dikkat çekicidir. Dördüncü bir tanrıça kalkan dolayısıyla harp ve tanrıçası olup şehirleri korumaktadır. Fakat bu tanrıça Girit'ten ziyade harp ve darptan hoşlanan Yunanistan Aka'ları arasında yayılmış ve sonraları, bir zamanlar saf bir Yunan tanrıçası olarak kabul edilmiş olan Atene ya da Atena'ya örnek olmuştur. Başka birtakım tanrıçalar çeşitli silahlarla ya da deniz ejderleri üzerinde tanımlanmaktadır. Doğrudan belki de Sami'lerden güvercinlerle ilgili bir tanrıça gelmiş, onun resim ve kült sembollerine Girit'ten başka Yunanistan'da Aka mezarlarında rastlanmıştır. Bu tanrıça sonraları, büyük ihtimale göre Homeros destanlarında "Kıbrıslı" olarak gösterilen Afrodit'e ile eşittir.
Sayfa 58Kitabı okudu
Epifani - Aydınlanma ânı - Tecelli
Epifaninin faili bazen uçsuz bucaksız bir manzara olur, bazen karanlığı yırtan bir ışık, bazen heykel, bazen müzik, bazen resim olur.
"Delilik yalnızca hayal gücünün ayarının bozulmasına ilişkindir."
Sayfa 115Kitabı okudu
"Yazmanın yarısı da iyi okumadır."
Sayfa 81Kitabı okudu
"Saklamayı bilmeyen, sevmeyi bilmez."
Sayfa 76Kitabı okudu
"Gönüllü yapılan her iş diğer işlerin iki misli uzun sürer."
Sayfa 61Kitabı okudu
"Çünkü ebediyen vazgeçmiş olan kendi kendine yeter."
Sayfa 47Kitabı okudu
"Sanatçılar, benzerleri için ya da en azından kendilerini anlayanlar için yazarlar."
Sayfa 22Kitabı okudu
Theogonia nedir?
Yunan mitolojisinde dünyanın bir yaratıcısı yoktur. Yaratılış efsaneleri yerine theogonia'lar, yani tanrıların doğum hikâyeleri vardır. Hesiodos’un Theogonia'sında olduğu gibi sırayla anlatılırlar. İçinde dünyanın ilahi yönleriyle karşımıza çıktığı birer Epifani serisi oluştururlar ve dünya bu şekilde inşa edilir. Dünyanın yaratıcısı şairdir. Fakat bu sadece sanatsal anlamda bir yaratıcılıktır. Bir yaratma eylemi, insanların, Homerik ve Hesiodik Zeus dünyasında Yunanlıların yaşadığı gibi yaşadığı bir “dünyanın” inşasına sebep oluyorsa, dünyayı var eden “kurmak” veya “temellerini atmak” kelimelerini kullanmak “yaratmak”tan daha uygundur. Çünkü böyle bir dünyanın temelleri sadece insana, onu ortaya çıkaran yaratıcı varlığa değil, aynı zamanda dünyayı inşa etmekte kullanılan katı, kuvvetli maddeye de bağlıdır ve bu maddeden dolayı dünya sadece bir hayal ürünü değil, var olan bir “düzen”in sonucudur. Yunanlıların kozmos dedikleri bu düzen, birlikler ve ayrılıklarla, tanrısal evlilikler ve doğumlarla kurulmuştur. Bunlar kökensel başlangıçların efsanevi hikâyelerini oluştururlar. İşte toplu olarak ele alındıklarında, bunlara “theogonia” diyoruz.
Sayfa 51 - Pinhan YayıncılıkKitabı okudu
