Çünkü insanlar kahraman değildir,onlar toprak denilen büyük bir pislik yığının içindeki solucanlardır. Her türlü ışıktan nefret eden köstebeklere benzerler. Çünkü ışık gözlerini acıtır. İnsanlar tatlı yalanları sever.Krallar,bakanlar ve bütün diğer yöneticiler pohpohlanmaktan hoşlanır. Bu kişiler,kaba,zalim ve yırtıcıdır. Tembel erkek arılara benzerler,ama halkın kendilerini iyiliksever, bilge ve halkın atası olarak görmesinden hoşlanırlar.