SAHAFLAR ÇARŞISI
Bugün, günlerden salı... Usuldan usuldan bir kar serpeliyor. Sulu sepken. Bir soğuk var ki, deme gitsin... iki genç kız, on yedişer yaşlarında gösteriyorlar, büzülerek, birbirlerine sokularak çarşıya girdiler. Başkaca çarşı ıpıssız, in cin top oynuyor. Başka günler yırtık pırtık kitaplar kaldırımdan taşardı. Kar altında kalacak
Jim Moore, çiftliğin sahibi, o eski evin çevresinde dolaşılmasını hiç istemez. Vadinin ta öbür ucundaki yeni evinden fırlayıp atına atlayarak çocukları kovalar. Her şeye burnunu sokan meraklı kimseler içeri dalmasın diye parmaklıkların üstüne hep "Buradan Geçilmez" yazılı levhalar asmıştır. İkide bir, "Şu eski evi yakıp kurtulayım," diye düşünür, ama o kendi kendine açılıp kapanan kapılara, kör kör bakan ıssız pencerelere gözü takılınca içinde garip bir şeyler olur, bir yakınlık duyar onlara, vazgeçer. Evi yakmakla yaşamının pek önemli, pek büyük bir parçasını da yok etmiş olacağına inanır.
Sayfa 21Kitabı okudu
BEYAZ LÂLE
Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez’den geçiyordu. Hava serin ve güzeldi. Ilık bir sonbahar güneşi, boş, çimensiz tarlaları, üzerinde henüz taze ve korkak izler duran geniş yolları parlatıyordu. Bu gelenler, gidenlere hiç benzemiyorlardı. Bunlar adeta ürkütülmüş bir hayvan sürüsüydü. Hepsinin tıraşları uzamış, yüzleri pis ve
