Hayatta hic olmak istemedigim noktadayim ve bazi duygularimi kaybettigim için gercekten üzgünüm.
Hic birsey hiç kimse zerre umrumda degil. Oysa ne güzel severdim ben *
Biraz yaşayacaktık, sonra ölüp gidecektik.
Neden bu kadar ağır yaralar açıldı ruhumuzda ?
Neden bu kadar kırgınlık birikti kalbimizde.
Anlamadim, anlayamadim...
Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?