Nuri Şalan ve Arap aşireti
Bir gün etrafa maaş tevzi ettiğim (dağıttığım) sırada Jandarma Tabur Komutanı Binbaşı Zübeyir Bey beni çağırdı. Colan’dan (Golan) Arap kabilelerinin gazveleri (çatışmaları) sırasında, külliyetli m iktarda deveyi, yüz kadar müsellah (silahlandırılmış) şahsın sürüp götürdüğü ve bunların Ezra Jandarma Bölüğü önünden geçerken yaptıkları müsademede
SEKİZİNCİ NOTA:
Ey sa'y ve ameldeki lezzet ve saadeti bilmeyen tenbel insan!
Bil ki:
Cenab-ı Hak, kemal-i kereminden, hizmetin mükâfatını, hizmet içinde dercetmiştir. Amelin ücretini, nefs-i amel içine koymuştur.
İşte bu sır içindir ki, mevcudat hattâ bir nokta-i nazarda camidat dahi, evamir-i tekviniye tabir edilen hususî
ANKARA ÜNİVERSİTESİ'NDE OKUNAN BİR KONFERANSTIR.
Risale-i Nur'un dersiyle ve aziz ve kıymetli Üstadım Bediüzzaman'ın himmetiyle hazırlanabilen bu konferans, Risale-i Nur hakkında tatlı ve zevkli bir sohbettir. Risale-i Nur'un kıymet ve ehemmiyetini ifade etmek değildir; buna cesaretim yoktur. Zira ben Risale-i Nur'un
TEVVABÛN HAREKETİ
Tevvabûn, Hz. Ali'nin en çok güvendiği ve en yaşlı beş Kûfeli arkadaşı ile onlara bağlı yüz Şiî ile gizli olarak başlatıldı. Yaşlarının altmışın altında olmaması, onların davranış ve dini düşüncelerindeki olgunluk açısından belirtilmelidir. Hep ön safta olup Şiîler tarafından büyük saygı gören bu beş kişi, Süleyman b. Surad'ın yanında Kûfeliler'in ileri gelenlerinden Ferazeli Müseyyeb b. Necebe, Ezdli Abdullah b. Sa'd, Abdullah b. Vali et-Teymi ve Rifa'a b. Şeddad el Becel idi. Hz. Ali'nin en iyi arkadaşları olan bu insanlara katılan yüz kişi ise "Ali takipçileri arasında en seçkinler" olarak bilinen kimselerdi. Bunlar Kerbelâ Olayı'ndan sonraki askeri baskı azalır azalmaz ortaya çıktı. Önce çeşitli yerlere mektuplar göndererek asker toplayan bu grup isyan etmeden önce dört yıl boyunca gizlice hazırlık yaptı.
Sayfa 112 - PANAMAKitabı okudu
Tsinandali'de esir alınan Prensesler ve Madam Drancy, acı ve korku dolu bir diyara doğru yol alıyordu. Başlarındaki dağlılar, esirleri kendi malı gibi görüyorlardı. Onları İmam'a teslim ettiklerinde büyük bir mükafat alacaklardı. Fakat dağlılar, esirlerinin önemi ve konumunun farkındaydı. Son derece gaddar tavırlar sergileseler de kimse
Tsinandali'de esir alınan Prensesler ve Madam Drancy, acı ve korku dolu bir diyara doğru yol alıyordu. Başlarındaki dağlılar, esirleri kendi malı gibi görüyorlardı. Onları İmam'a teslim ettiklerinde büyük bir mükafat alacaklardı. Fakat dağlılar, esirlerinin önemi ve konumunun farkındaydı. Son derece gaddar tavırlar sergileseler de kimse