Şimdiiiiii... Nereden başlasam bilmiyorum. Öncelikle herkesin abarttığı kadar mıydı? Hayır. İçinde gerçek aşkı mı okudum? Hayır, aşkı daha iyi hissettiren yazarlar var. Peki alıntılar abartıldığı kadar güzel miydi? Evet, ama bütün kitabın bu tarz sanatsal ve devrik cümlelerle dolu olması biraz saçmaydı. Yani sıradan sohbetler ve selâmlasma cümleleri bile böyleydi. Yani bu biraz abartmıştı. Bunun dışında yazım dili bir klasik için biraz basit kalmıştı. Olaylar çok hızlı gelişti ve olaylardaki duygu bence tam olarak verilememişti. Ama bir tiyatro metni olduğu için bu göz ardı edilebilir. Bunlar dışında çok çok sevdiğim alıntılar vardı. Aşağıda yazacağım. Fakat kitapta en çok hoşuma giden yazarın vermek isteği mesajdı. Düşmanlıktan doğan aşkın sevgiyle ve ölümle düşmanlığı sonlandırması... Yani okunması gerken bir klasik bence yani en azından bütün dünya'nın yana yıkıla bahsettiği Romeo ve Juliet'in ne olduğunu görmüş oluyorsunuz. Bunlar dışında çok da bayıldığım bir kitap değildi. Fakat yine de güzeldi . Okunmasını tavsiye ederim. 
William Shakespeare
