Kişisel kitap okuma defterimden: Okuduğum ilk Japon yazar. Hatta sanırım okuduğum ilk uzak doğulu yazar. Buket'in özellikle bana okutmak istediği kitap. Bir adam ve eşinin günlükleri şeklinde ilerliyor, sürekli gündelik yaşantılardan bahsettiği için de sıkmıyor, hızlı ilerliyor. Dili de çok ağır değil ama bunda belki biraz çevirmenin de payı vardır. Okurken Japonların o meşhur endüstrilerinin esintilerini sıkça hissettim kitapta, hayır teknolojiden bahsetmiyorum, diğerinden... Bu Japonların kafa yapıları hep aynı galiba. Kitap biraz eski dönemde geçiyor, tahminen 80'ler falan, radyo ve floresan lamba var ama TV yok, polaroid makineler yeni çıkmış vs. O dönemin Japon gündelik yaşantısını hiç bilmediğimden (günümüz Japon gündelik yaşantısını baya iyi bilirim, evet) o açıdan da ilgi çekici bulduğumu söyleyebilirim. Şaşırtmacalı sonu ve birden bire soğuk kanlılaşan, gaddarlaşan karakterleriyle eğlenceli bir kitaptı hatta.
