pomegranate
@eylullegelen
Şikâyetten vazgeçip hikâyete geçmeli.
Bir de şükretmeyi bilmeli.
Muallime
13 kütüphaneci puanı
304 okur puanı
Eylül 2014 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"... kendimle kendim arasında uzanan o katedilmez boşlukta yapayalnızdım."
Sayfa 21 - Everest Yayınları, 5-6. Basım, Temmuz 2017Kitabı okudu
"... kendim konuşup kendim dinliyormuşum gibi bir duyguya kapıldım."
Sayfa 16 - Everest Yayınları, 5-6. Basım, Temmuz 2017Kitabı okudu
"... sesime yüreğimdeki bozkırın sesi karışacaktı."
Sayfa 9 - Everest Yayınları, 5-6. Basım, Temmuz 2017Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"...çocukken insana sonsuz gibi görünen bir yolda, yılların yavaş yavaş ve hafifçe geçtiği, böylece hiç kimsenin akıp gittiklerinin ayırdına varmadığı bir yolda, hep ilk gençliğinin kaygısızlığı ile ilerlemişti. İnsan bu yolda sakin sakin, çevresine merakla bakarak ilerlerdi, aceleye gerçekten hiç gerek yoktu, ne arkanızda sizi sıkıştıran ne de tabii, bekleyen birileri bulunurdu, arkadaşlarınız da kaygısız, oynamak için sık sık durarak ilerlerdi.
... Ama bir noktada, belki de içgüdüsel olarak insan geri döner ve arkasındaki bir kapının kapanarak dönüşü olanaksız kıldığını fark eder. İşte o zaman, bir şeylerin değişmiş olduğunun ayırdına varırız, güneş eskisi gibi kıpırtısız değildir, hızla hareket etmektedir; ne yazık ki henüz bakmaya bile fırsat bulamadan, onun ufkun ucuna doğru hızla kaydığını, bulutların da gökyüzündeki mavi koylarda hareketsiz durmadığını, birbirlerinin üzerine çıkarak kaçtıklarını, iyice acele ettiklerini görürüz; zamanın geçtiğini ve günü gelince yolun zorunlu olarak son bulacağını anlarız."
"Hangi acıyla yaprak dökersek dökelim
İnsan kendini seveceği bir dünya buluyor."
Sayfa 47 - Kırmızı Kedi Yayınevi, 13. Baskı, 2017Kitabı okudu
"İnsan olmayı tanımlayan şeyin insan olmak olduğunu bir gün herkes anlayacak."
Sayfa 46 - Domingo, 1. Baskı, Ekim 2018Kitabı okudu
"Galiba aşk için ödediğimiz bedel bu: Diğerinin acısını kendi acımız gibi yaşamak."
Sayfa 24 - Domingo, 1. Baskı, Ekim 2018Kitabı okudu
"Tarihi yaşayan bir şey haline getirmeye gerek yok. Tarih zaten yaşayan bir şey. Tarih biziz. Siyasetçiler, krallar ve kraliçeler değil. Tarih herkestir. Her şeydir. Şu kahvedir. Kapitalizmin, imparatorluğun, köleliğin tarihini sadece kahveden söz ederek bile anlatabilirsiniz. Burada oturup kağıt bardaklardan kahve yudumlayabilin diye dökülmüş kan ve çekilmiş sefalet akla ziyandır."
Sayfa 17 - Domingo, 1. Baskı, Ekim 2018Kitabı okudu
"... gerçek yalnızlık insanların arasında olmak."
Sayfa 11 - Domingo, 1. Baskı, Ekim 2018Kitabı okudu
"Gidişim abim kadar heybetli olmuş muydu bilmem ama ben de ardıma bakmadan gitmiştim. Çünkü bazı yerlerde misafirliğiniz hiç bitmez, ne kadar kalırsak kalalım ait olamayız. Öyle bir zaman gelir ki artık bu misafirliğin bitmesini biz ister hale geliriz. Misafir kalmak, saatlerce ayakkabının içinde kalan ayaklarımın su toplaması demekti. O ayakkabıyı çıkarıp fırlatmak, yalın ayak dolaşmak istiyordum. Yerleşmek istiyordum. Bir ev, bir yuva..."
Sayfa 124 - Ketebe Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2018Kitabı okudu
"Bir şey kırıldı içimde. Kırıldı fakat yere düşmedi, içime saplanıp kaldı."
Sayfa 122 - Ketebe Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2018Kitabı okudu
"... yalnızlar kalabalığa yakın olmak istese de dâhil olamaz. Etrafında dolaşsa da içlerinde var olamaz."
Sayfa 82 - Ketebe Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2018Kitabı okudu
"Görmezden gelince hayat daha yaşanılır hale geliyordu. Kendinizi söylediğiniz yalana inandırdınız mı hiç?"
Sayfa 76 - Ketebe Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2018Kitabı okudu
"Göl kıyısında bordo renkli iki katlı evimiz, yaşamasını istediğimiz bahçemiz, su yeşili sandalımız ve annemin ölürken açtığı yaralarımız vardı. Hiçbir anne çocuğunun doğumuyla ölmemeli. Heves, umut, aşk ve ölüm... Bu durumu başka nasıl anlatabilirim ki?"
Sayfa 33 - Ketebe Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2018Kitabı okudu
"Annemin bağışladığı bir hayr dua gibi girdi hayatıma."
Sayfa 10 - Ketebe Yayınları, 1. Baskı, Mayıs 2018Kitabı okudu