Dünya yeni,sema saf,hava temiz,hayat,ilk defa olarak,asıl gönlünün istediği gibi çiçek açmış, zaman kanat germiş,sanki uçmuyor,bekliyormuş ve o bir mucizeye şahit oluyormuş.
Kendimiz ve gördüklerimiz o kadar sarih tezatlarla vücuda gelmişizdir ki kendimiz ve gördüklerimiz hakkında bir fikir edinmekte biz de müşkülat çekeriz.Zamanın içinde her hayatın çizdiği dairenin genişliği buna dışarıdan bakanlarının bütün tahminlerini aşar.
Kim bilir, belki de insanların çoğu böylece artık aldanmadıkları, artık ummadıkları, artık ümit edemedikleri, artık hayal kuramadıkları için ölürler ve gözler belki açıldığı içindir ki ilelebet kapanmaya mahkum olur.