"Bir gelin kaynanasıyla hiç geçinemiyor. Araları o kadar kötü ki gelin aktara gidip durumu anlatıyor: 'Onu mutlaka zehirlemeliyim ama bana öyle bir zehir ver ki, kimse fark etmesin' Yaşlı aktar geline bir toz vermiş. 'Bunu her gün yemeğine çok az karıştır, fakat aranı çok düzgün tut, gülümse, iyi davran ki kimse senden şüphelenmesin' demiş. Kızgın gelin kaynanasının her yemeğine muntazam o beyaz tozdan karıştırıp, bir ay ömrü kalan kaynanasına çok iyi davranmaya başlamış. Aradan bir ay geçince tekrar aktara gelmiş gelin: 'Bu zehrin panzehirini istiyorum. Zehirlediğimi anlamasın diye kayınvalideme farklı davranmaya, gülümsemeye ve saygı göstermeye başladım. Bu sefer onun da bana tavrı değişti, çok iyi bir insan oldu. Şimdi benim en iyi dostum. Onun ölmesine müsaade edemem.' Yaşlı aktar cevap vermiş: 'Panzehire ihtiyaç yok. Sana verdiğim zehir sadece tuzdu. O bir parça tuz, bugüne kadar kaç insanın arasını düzeltti
-Titriyorsun aziz dostum; ama seni titreten soğuk değil! sakın, korkudan olmasın? Yoksa hayatının bu iki şeytanı arasına sıkışmış, seni yalnız S... pazarına doğru değil, fakat henüz başlamakta olan hayatının büyük pazarına doğru sürükleyen kaderin rüzgarından mı bu titreyiş?
Sayfa 16Kitabı okudu
32 can... Neden hep pırıl pırıl insanlara yapılır bunlar? İt soyları, insan görünümlü yaratıklar. Kahpece, vahşice katlettiler kardeşlerimizi... Lanet olsun bunlara ve bunları insan sayanlara sempatizanlarına... Fakat acım daha büyük. Yüksekova'da taziyedeyiz. Kardeşimiz, can yoldaşımız, en güvendiğimiz dostlarımızdan birini Suruç'ta kaybettik.
İnsanın iç huzuru büyük bir nimettir dostum. Fakat ne olurdu, bu değerli huzurun bulunmasının zorluğu kadar, yitirilmesi de zor olsaydı!
Sayfa 107 - Panama YayınKitabı okudu
