Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
BU KİTABA ERİDİM BİTTİM...
𝐆𝐈𝐑𝐈𝐒
BU KİTABI MERAK EDİYORSUNUZ AMA KARARSIZ MISINIZ?
O vakit diğer incelemelere bakmayın bile. Çünkü diğer okurlar 'ergen' kitabı diyerek bu romana çamur atmışlar.
Kitapta çok fazla "felaket, lanet, sahtekar, kıyak, berbat", gibi kelimeler yer aldığı için bir ergen kitabı ve seviyesiz olduğunu düşünüyorlar. Onlara
256 syf.
·
Puan vermedi
beş yazardan bir roman çıkarma fikri hoşuma gitti. başarılı bir çalışma olmuş. sırf üzerinde uğraşılmış bir kitap olduğu için dahi okumaya değer..
gel gelelim, murathan mungan'ın başarılı girişiyle okuyucuyu olayın içine çekişinden sonra,
faruk ulay'ın anlatımı beni çok darladı.. hele ki pınar kür'ün özensiz sonu kitabın finalinden soğuttu..
elif şafak ise, dünya umrumda değil ben kafama göre yazarım demiş ve benden öncekiler ne yazmış, benden sonrakiler nası devam eder çabası içine girmemiş.. isimsiz verilseydi o kısım, sırf feminizm vurgularından dolayı bile, evet burayı elif şafak yazmış diyebilirdim.. celil oker de kendi çizgisinden çıkmamış ve polisiye kısmından yürürüm ben diye düşünmüş sanırım..
dediğim gibi sonu çok tatmim etmese de, okumaya değer bir kitap.
sırf bu kadar değerli edebiyatçıları buluşturduğu için bile okunabilir..
146 syf.
9/10 puan verdi
Ev; pencerenin kenarında kahvemizi yudumladığımız sandalye, köşeyi dönünce denize çıkan sokak, gelişen dünyada binaların değiştiği şehir merkezi, doğal afetler ve siyasetin insanların yaşamına yön verdiği ülke. Hangisidir ev? Hepsi.
Yazar olan karakterleri seviyor Zambra. Ben de kendi deneyimini karakterler üzerinden yansıtmasını seviyorum. "Acaba ne kadarı Alejandro Zambra ne kadarı karakterimiz?" diye merak uyandırması okumayı canlı tutuyor. Yazıyor ana karakterimiz, arada söze de giriyor, orada olduğunu hatırlatıyor. Yeni yazar ve kitaplara da yelken açtırıyor.
Akıp giden cümlelerin altında derin konular işliyor Zambra; 1985 Şili depremi, Pinochet'nin diktatörlüğü, çocukluk sancıları, aile bağları, sevgi,... İncecik ipin üstünde korkusuzca yürümemizi sağlıyor gibi Zambra'nın cümleleleri ya da deli dalgalardan hiç etkilenmeden yüzmeye devam etmek gibi. Anlattığı şeyler güç ama yol güzel. Anlatmak istediğim, Zambra'nın ya da yazar olan karakterimizin düşünceleriyle tam da şöyle:"Eğer çıkarılması gereken bir ders varsa onu çıkaramadık. Şimdi düşünüyorum da zemine duyulan güveni kaybetmek iyi bir şey, her şeyin tepetaklak olabileceğini bilmek şart. Ama biz bütün olan bitenin ardından öylece her zamanki hayatımıza geri döndük."
Kendisiyle üçüncü buluşmamız; Bonzai, Ağaçların Özel Hayatı ve Eve Dönmenin Yolları. Her biri dupduru ama vurucu. Önce kitapların isimleri sonra kurguları. Henüz tanışmadıysanız herhangi bir kitabı ile başlayın, devamı gelecektir. Keyifli okumalar olsun.
benden apayrı fakat benden parçalarla müteşekkil bir şeydi okuduklarım. bunu ben de anlatmak isterdim, bundan ben de bahsediyorum, bunu şimdi çok daha iyi anlayabiliyorum cümleleri arasında geçip gitti satırlar. insanlar başka insanlara dokunan şeyleri böylesine iyi nasıl anlatabiliyorlar!
kayboluyorum ama sen de vardın.
Ağaçların Özel Hayatı, bir bekleyişin, vazgeçişin, ihtimallerin hikayesini anlatıyor bize. Zambra’nın kronolojik akmayan kalemini, çağrışımla beni bir yerlere götürmesini seviyorum. Her kitabı kısacık ama çok yalın ve çok etkili bir anlatımı var.
Julian’ın üvey kızını uyutmasıyla başlıyor hikaye. Sonrasında buraya nasıl geldiğini ve geleceğin getireceği şeyler üzerine ihtimaller kurarken buluyoruz kendimizi.
Yazarın kitaplarına karşı objektif olamıyorum, her kitabını ayrı seviyorum. Ne yazarsa yazsın okuyacağım yazarlardan biri. Zambra kitaplarının isimlerini de çok iyi seçiyor bence. Umarım daha çok üretir ve kitapları dilimize çevrilir.
Zambra herkes için ideal yazar olmayabilir ancak isterim ki herkes bu kalemle tanışsın.
Okuyacak olan herkese şimdiden keyifli okumalar diliyorum.
Beş farklı yazarın farklı zamanlarda yazdığı, birbirinin devamı niteliğinde bir roman. Basit bir kurgu, basit bir anlatım. Okuyup sadece bitsin diye uğraştığım kitap.
1985 depremine, Allende yönetimine ve kendi hayatı çevresinde gelişen olaylara odaklanıyor yazar. Şili edebiyatı diyince zaten hem depreme hem de siyasi baskıya odaklanıyoruz. Yazar iki hikaye çevresinde dönüyor ve hem yazdığı roman hem de yaşadıklarını çocukluk döneminden başlayarak anlatıyor. Sevdim ama duygular yüzeyseldi, belki de yazarın odaklanmak istediği şeyler farklıydı.
Julian’ın eşi Veronica resim kursundan zamanında dönmüyor ve Julian onu beklerken Veronica’nın kızı Daniela’ya hikayeler anlatıyor. Ağaçların özel hayatı masallarını anlatırken, bir süre sonra anlatılar Julian’ın anılarına, hislerine, eşinin olmadığı bir geleceğin kurgusuna dönüşüyor. Kitap “Veronica dönene ya da Julian onun dönmeyeceğine ikna olana kadar” devam ediyor.
Alejandro Zambra çok başka, değişik bir yazar. Herkes bir kere karşılaşmalı.
Eve Dönmenin Yolları
Şilili yazar Alejandro Zambra’nın yazdığı, Çiğdem Öztürk’ün Türkçeye çevirdiği, Tuğba Eriş’in editörlüğünü yaptığı, Faruk Ulay’ın kapak tasarımı yaptığı Eve Dönmenin Yolları Notos Yayıncılıktan çıkmış.
Ev garip bir olgu. Ev diye neyi tanımladığımız zamanla, yaşantılarla değişiyor. Sonra bir an geliyor “ev”i tanıyor insan, güdüsüyle ya da bilinciyle bir şekilde “ev”in ne olduğunu buluyor, anlıyor, içine çekiyor.
Kitapta da evle kurulan bağ, gerilimle, iletişim sorunları ustalıkla işlenmiş. Eve dönmenin yüzlerce yollarından bazılarına şahit oluyoruz kitapta: ziyaret, anmak, bir anlık hatıra ile gülümsemek, kavga etmek, kaçmak, yüzleşmek, reddetmek… Zambra, Pinochet dönemini, o dönemde yaşanılanları çocuk gözünden gözler önüne seriyor. Oturdukları kanepeden hiçbir şey yapmayarak sadece televizyon izleyerek bu diktatör rejimin sürmesini destekleyen anne babaları çocuğun gözünden ve onların gözünden de çocuğu görebiliyoruz.
1985 depreminin etkileri de mevcut. Bir sürü yönden dönemin Şili’sini okurken ülkemizi düşünmeden edemiyor insan: benzerlikler, acılar, mücadeleler… Muazzam bir anlatı. Çocukluk anıları ile başlayan ama asla onun gölgesinde kalmayan cümleler. Bir yerden sonra kitaptaki karakterin ne kadarı Zambra’nın kendisi ne kadarı kitaptaki yazar, hangisi nerede başladı bilemiyor insan.
Yine büyük bir beklenti, yine hayal kırıklığı. Bir adamın, gelmeyen karısının arkasından, “Acaba öldü mü? Hastaneyi arayayım, kaza mı yaptı?“ Diye sormak yerine kesin beni ve çocuğunu bıraktı diye düşünmesi.