Şair Sezai Karakoç Ruhun dirilişi adlı bu eserinde ; insanlığı tek kurtuluş yoluna, İslam’a çağırıyor.
İnsanlığı dağa davet ediyor, dağda bir bahçe, bahçe bütünüyle bir Rahman Sûresi tablosu, çitini çeviren Yâsin Sûresi, kapısı Fâtiha olan bir bahçeye.
Bu çağırışı yaparken teorilerden, sorulardan, cevaplardan ,Roma medeniyetinin saymakla bitmeyen sahte Tanrılarından, Mısır'ın Tanrı rolüne bürünmüş zalim firavunlarından ve tabi ki Nietzsche, Camus, Sartre, Tolstoy gibi devrine adını yazdırmış bir çok yazarın fikirlerinden bahsediyor.
Çiçeklerin özünden bir dünya kurmak istiyor yazar gelecek kuşaklar için.
En büyük müjde diyor yazar,en büyük müjdemiz Allah'ın varlığıdır ve sonra ekliyor..
İnsanın dirilişi bir müjdedir.
Müslüman olmak bir müjdedir.
En sevdiğim satırlardan birini ekleyerek sonlandırıyorum incelememi ;
"Bu ufuk ağaracak,bu gök aydınlanacak ve bu putlar kırılacak bir gün.
Peygamberlerin mirasçısı bir neslin diriliş aşısıyla..."
