"Kader, korkunç bir düşmandır."
Mustafa Kemal Yunanlılar 'ın hafife almaya çalıştıkları gibi biri değil. Ankara'da meclis kurdu. Hükümet kurdu. Savaşmak için güç topluyor ve plan yapıyor. Ben ona inanıyorum. Aslında, Türklere inanıyorum. Bu millet, esareti hazmedemez.
Sayfa 44Kitabı okudu
''Mustafa Kemal'in askerlerinin ne ayağında ayakkabı, ne de midelerinde yeterince ekmek varmış.''
Kemal biraz durdu:''Peki, bu adamlar neyle savaşıyorlar?'' diye sordu.
Metin gururla başını kaldırarak:''Yüreklerindeki vatan aşkı ve başlarındaki komutana duydukları güvenle'' dedi.
Sayfa 49Kitabı okudu
Dünya'yı yönetenler, savaş için harcadıkları gücü ve parayı, insanların refahı için harcasalar; dünyada fakir ve mutsuz insan kalmaz.
Ne tuhaftı insanoğlu? En olmadık zamanlarda gülebiliyor, ağlayabiliyor, hiç beklenmedik hareketlerde bulunabiliyordu. O yüzden mi, Allâh bütün acıları insanoğluna yazmıştı? Dayanma ve unutma özelliğinden mi?
Sayfa 91Kitabı okudu
"Efendim, dedelerimin içinde filozof var mıydı, bilmiyorum. Ama filozof olma, ırsi bir şey olmasa gerek. Çok acı çekenler, haksız yere iyileşmeyen yaralar alanlar ; hayatı tozpembe yaşayanlara göre, filozof sayılırlar. Çünkü onlar, ne ruhen ne de bedenen pişmişlerdir. Olgunlaşmamışlardır. Haa bir de az konuşup, çok düşünenler. Çünkü onlar, söz üreteceğine fikir üretirler. "
Sayfa 157Kitabı okudu
Vatan ve istiklal, vazgeçilmez iki unsurdu. Bunlar olmazsa, iyi ve güzel diye bir şey yaşanmazdı. Şimdi vatanları vardı.Hürriyetleri vardı. Zaman içinde, mutluluğa da, zenginliği de kavuşabilirlerdi. Ama vatanı ve hürriyeti olmayan bir toplum, bunları hayal bile edemezdi.
