NOT: BAZEN ARKA ARKAYA ÇOK FAZLA İNCELEME PAYLAŞTIĞIM İÇİN SORULUYOR. BUNLAR BANA AİT VE BİR SÖZLÜK SİTESİNDEKİ ÜYELİĞİM SÜRESİNCE PAYLAŞTIĞIM İNCELEMELER. BURAYA ZAMAN BULDUKÇA TAŞIYORUM.
________________________________________________
İlk başlarda sıkıcı bir üslup var, inşallah böyle devam etmez dedirtiyor insanı derken düzeliyor. Lakin her bir satırı klişelerle dolu bir kitap ne yazık ki.. Okurken bir sonraki sayfada neler olup bittiğini tahmin etmeniz hiçte zor değil. Tavsiye eder miyim? Sanmam..
Merhaba HüzünFrançoise Sagan · Gendaş Kültür Sanat Yayıncılık · 1991194 okunma
Aşırı duyarlı insanlar yaşamları boyunca uzun süren bir düş kırıklığı
yaşıyorlardı, doğumlarında başlayıp ölümlerine kadar bitmez bir çığlık olarak süren bu gerçeğe, yaşam boyunca katlanıyorlardı.
Birkaç hafta boyunca hayata özgü tüm davranışları yapabilirdi -hem de mutlu bir hayata özgü- ama her seferinde öyle bir an gelecekti ki o anda birkaç ayrıntı yaşadıklarını azaltacak ve yaşadığı her şeyi mahvedecekti.
Kolay bir yorumu olmayan bir eser...
İşte eser, babası Raymond ile Fransız Rivierası'nda kaygısız bir yaz geçiren 17 yaşındaki erken gelişmiş bir kız olan Cécile'in hikâyesidir. Zenginlerin karşılayabileceği zevklere düşkün, lüks bir hayat yaşamaktadırlar. Ancak Raymond, Cecile'in vaftiz annesi Anne ile evlenme niyetini açıklayınca
Geçmişsiz yaşamak zorundaydı, çünkü bu geçmiş buğulu, bulanıktı; ayrıca geleceksiz de yaşamak zorundaydı, çünkü artık geleceği yoktu. Günü yaşamak zorundaydı.
Keşfedilecek her yeni şeyi terk etmek zorunda kalacaktı. Tüm tasarılar, tüm
güzellikler, keşif değil ayrılık olarak adlandırılacaktı, bir gün geri verilmesi gereken armağanlar gibi… Artık, gerçekten coşkuyla, keyifle onun olduğuna inandığı bu dünyadaki hiçbir şey ona ait olmayacaktı. Yaşamı sevmeyen, bu
gezegenin tadını çıkarmayan bir sürü insan vardı! Niçin bu, onun başına gelmişti, yaşama bu kadar tutkun olan Matthieu, niye yaşamdan yoksun bırakılıyordu?