Sonu uçurum olan bir yoldayım.
Ne geriye dönecek mecalim var,
Ne de ileriye gidecek cesaretim.
Çakılıp kalmışım orta yerinde;
Aşık Veysel'in uzun, ince dediği bu yolun...
Sağımda solumda insanlar koşuyor uçuruma doğru!
Her biri yazılmamış bir romanın kahramanı.
Ben ise sonsuz evreni düşünüyorum,
Bir de sonu uçurum olan bu yolu...
Dağılıyor
"Mutlu olduklarını bilmeyen, ne kadar da çok insan var aslında." der Alexandre Dumas 'Kamelyalı Kadın' kitabında.
Çok doğru bir tespit değil mi sizce de?
Aslında mutluluk; bi' kitap kargosu kadar..
Bi' merhaba.. Bi' tebessüm.. Bi' sağlık..
Bi' tokluk hissi.. Bi' sesini duyduğumuz anne baba kadar..
Bi' ayakkabılı ayak.. Bi' gamzeli yanak..
Bi' gökyüzü.. Bi' şarkı sözü.. Bi' papatya..
Bi" ısırık elma kadar...
Bi' çift göz.. Birkaç süslü söz.. Bi' üstü kapalı çatı.. Bi' günbatımı.. Bi' günaydın kadar...
Bi' oksijen.. Bi' kırmızı ruj.. Bi' çocuk.. Bi' tas çorba.. Birkaç kilometrelik yolda..
Bi' Seni Seviyorum kadar yakın değil mi aslında ???
2023 'ten hepimiz için farkındalık istiyorum bolca farkındalık.. Çünkü aslında hepimizin mutlu olmak için milyonlarca sebebi var...
Kralı gelse devrilmezdik, beşiktaşlı, ela gözlü, gamzeli çocuğu gönderdiniz -
Ah parfümünün kokusu geldi burnuma. Ellerimde belli belirsiz bir karıncalanma.