O gece, ta kıyamete kadar gül şarkıları söylemeye, duyurabildiğim herkese gülü anlatmaya and içtim. Yeter ki kulakları sağır ve kalpleri mühürlü olmasın..
Sayfa 86 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
" Arşın nuru yere indi / Suyun rengi nura döndü / Hep susuzlar suya kandı / Muhammed doğduğu gece "
Sayfa 80 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Gel ey gül, gel, derdime derman ol bu gece
Gel ey gül, gel, aşkıma ferman ol bu gece!
Sayfa 79
BESÊ (kürtçe): 'Zer' şarkısı İksor köyünde çıkmış. İksor köyünü bilirsin sen. Beyaz dağın orda. Bir çoban ile ağanın kızının aşkını anlatır. Kız çok güzel sarışın bir kızmış. Bunlar köyün çeşmesinde birbirlerini görmüşler. Tabi birbirlerine gönülleri düşmüş. Çeşmenin yanında yüzlerce yıllık bir ceviz ağacı varmış. Kız suyunu doldurmuş, ağacın altından geçerken bilerek tülbendini ağacın bir dalına asılı bırakmış. Çoban da anlamış ve gidip o tülbendi almış. Ağa durumu öğrenmiş ve çobanı köyden sürmüş. Kızı da evlendirmeye kalkmış zorla. Çoban kızı kaçırmaya karar vermiş. Anlaşmışlar, kızın zorla evlendirileceği düğün gecesi bir yerde buluşup kaçacaklar. Ama kış günüymüş, çoban köye gelirken kar ve tipiye yakalanmış. Ve yolunu kaybetmiş tipide. Gelin beklemiş beklemiş, yanlış yerde mi bekledim diye yola düşmüş, o da yolunu kaybetmiş. Üstü çok ince olduğu için gelin o gece karda donmuş. Durumu öğrenen çoban delirmiş. İşte bu şarkıyı söyleyip deli divane gibi köyden köye dolaşıp durmuş. O da Dersim'in delilerine karışmış. Sonra bu şarkı dilden dile köyden köye dolanmış. Ondan sonra bu bölgede Zer ismi kız çocuklarına çokça takılmış.
'Zer ah Zer, kimin aşkı Zer... Geldim Zer'imi kaçırayım kış bastırdı... Ah Zer, kimin aşkı Zer... Geldim Zer'imi kaçırayım, yolumu kaybettim...
Zer'i gördüm kınalı çeşmede... Tülbendi takıldı ceviz ağacına... Yadigar kaldı ceviz ve tülbent bana... Ah zer ah geldim Zerimi kaçırayım yolumu kaybettim tipide...
Sayfa 79Kitabı okudu
