Dedim de dedim... Bak neleri tarif ettim. Dinle.
.
İnmiş perde,
Kimseler bilmez...
Akıl ermez,kelam yetmez;
Gölgeler ki,
Dirhem sır vermez...
Sen anlamadın,ben anlatamadım;
Sevdadır bu,
Bilge Karasu bir kitabında şöyle bir anektod paylaşır:
Adamın biri bir deniz balığı tutmuş günün birinde, o kadar sevmiş ki yanında hep kalsın istemiş. Her gün suyunu tazelermiş, denizden kova kova çekip taşıyarak.
Bir süre sonra usanmış deniz suyu taşımaktan, musluk suyunu denemiş. Balık biraz tedirgin olmuş ama alışmış sonunda tatlı suya. Gel zaman git zaman adamın içine merak olmuş, tatlı suya alışan balık havaya da alışır mı diye...
Balık önce boğulayazmış, debelenmiş, sonunda havaya da alışmış. Günlerden bir gün adamın denize gideceği tutmuş. Balığı da yanında. Koymuş onu çakıllığın gölgeli bir köşesine, kendi de denize girmiş. Çocuklar geçiyormuş oradan o ara. Balığı görmüşler. Nasılsa, acımışlar, bu balık karaya vurmuş, yazık, denize atalım, demişler. Adam deliler gibi yüzüp yetişe siye balık boğuluvermiş denizde. Ve eklemiş Bilge Karasu:
Tuhaf değil mi, kurtarmak istediği şeyi kurtarmak için ne gerekiyorsa yaptığını sanan kişinin, ömrünün sonunda o şeyi boğmakta en büyük payı kendi eliyle getirmiş olduğunu anlaması
Bilge Karasu
Etme gel,
Ay karanlık...
Sayfa 49 - Metis Yayınları, 40. Yıl Özel BasımıKitabı okudu
Geçen seçimden beri başbakanın politikalarından şikayet etmiş, yakaladığım herkese “bu adam sonumuzu getirecek” diye yakınmış olabilirim. Gel gör ki seçimden aylar önce vergi indirimine giden hükümet cömertçe para harcar, etkin kampanya sürecinde beynimdeki korku merkezlerine tehdit ve vaadin dengeli bir bileşimiyle hitap edebilecek en iyi metin yazarlarıyla çalışır. Seçim sabahı keyfimi kaçırarak zihinsel süreçlerimi etkileyen bir nezleyle uyanırım ve bu yüzden tüm seçenekleri bir kenara bırakarak güvenlik ve istikrara tutunmayı tercih ederim. Buyurun işte, “hepimizin sonunu getirecek adam”ı kendi ellerimle makamına geri oturturum.
Çünkü gel.
Çünkü gelmen gerek.
Çünkü gelmezsen gidecek her şey.
/Özdemir Asaf/