Olayları dışarıdan, sahne sahne fotoğraf çeker gibi okura aktaran bir anlatıcı, zaman kavramının hiç iplenmediği, sırasız bir üslup. Kendini devamlı tekrar eden olaylar. Bir döngü gibi aynı şeyleri defalarca okumak..
İlginçti.
Tabi bu döngü tam bir döngü değil. Olaylarda zaman sırası diye bir şey yok. Ayrım yok. Ayrıca kendini tamamlayan stabil bir zaman dilimi de yok. Bir ileri bir geri gidip duruyoruz.
A.... adında bir kadın, Franck adında bir adam, adamın hiç görmediğimiz karısı ve çocuğu, A.... nın evi ve evindeki hizmetkarı var kitapta karakter olarak. Birkaç kişi de ara ara görünüyor. Tabi zavallı kırkayağı unutmayalım.
İki gün kadar bir zamanda yaşanan, yaşanmayan, yaşanma ihtimali olan olaylar, hangisinin gerçek olduğu söylenmeden, birden fazla defa ve karışık olarak okura veriliyor. Seç beğen al.
Yeni Roman türünün babalarından Grillet, saçma sapan görünen bu kitabıyla aslında tam olarak istediği etkiyi yaratmış. Onun oluşturmaya çalıştığı metin tam olarak bu. İnanılmaz bir tasvir detayı var. Kitap aslında tasvirden oluşuyor. Yani olay değil nesne odaklı. Bir yerden sonra anlamaya çalışarak okumayı bıraktım ne yalan söyleyeyim.
Kendi kendime dedim ki, beynimi ne için yoruyorum ben her seferinde? Grillet bir sonuca varmayacak. O bunu bir amaca hizmet etsin diye, bir olay örgüsünde yer alsın diye yazmadı. Oku oku geç yaptım sonra paragrafları.
Ben sevmedim ama sevenine saygı duyarım.
Kimberley Freeman
