Herkese merhaba
️YEVGENİ ZAMYATİN / BİZ ile geldim. Yazarın okuduğum ilk kitabı bu. Bilmeyenleriniz için Yevgeni en ünlü ‘distopya’ yazarlarından biri.
️Kitap ana karakterimizin tuttuğu notlardan oluşuyor. Esas oğlumuz D-503, gelecekte bilinmeyen bir zamanda bilinmeyen bir dünyada yaşamaktadır. Öyle bir dünya düşünün ki sadece matematik üzerine kurulmuş olsun. Bu dünyada isimler, karakterler yerine numaralar var. Her bireyin bir numarası var ve her biri birbirine benzemekte. Saf gerçeklik üzerinde kurulu bir düzen… Yaşamın tüm dilimleri planlanmış, belirli uyuma ve uyanma saatleri, yemek saatleri, çalışma saatleri, dinlenme saatleri, kendileri ile eşleşen uygun numaralar ile sevişme saatleri…. Yani her şey mekanik, robotik ve duygusuz ancak planlı ve matematiksel…
️Tek bir düzen, tek bir devlet ve her zaman matematik ile işleyen bir düzen. Peki bu düzeni kuran sizseniz ve aniden düzene karsı ayaklanmak isteyen I-330’a aşık olursanız?
️Oldukça akıcı bir roman ancak matematiksel terimler sıkça karşımıza çıktığı için aşina olmayanlar okumakta zorlanabilirler. Ben tabiki okumanızı önerdiğim bu kitabı 
Kübra Kabakcı Öncülüğünde #renklendirkitabını Etkinliğinde #şubattasiyahokudum
Aynı ben :'D
(...)gelecekte sahip olacakları tavşanlara saldırmaya cesaret edecek gelecekte sahip olacakları kedileri tehdit ederek kendi kendine homurdanmaya devam etti.
Sayfa 71Kitabı okudu
Önceki Gün ya da Bir Yıl Öncesi Danny Livingstone, sol kulağının içindeki kulak çubuğunu elinde çevirdiği sırada kendi kendisine, burası cennet, dedi. Yanına kar kalan birkaç günlük keyfinden biri de buydu, çünkü yüzlerini bile hatırlayamadığı kadar çok kadınla yatıp kalktıktan (ki kendileriyle bir daha karşılaşmayı filan arzulamıyordu), o güya
Gelişimin Önündeki Engelleri Kaldırın:
Genç bir psikoterapi öğrencisi olarak yolumu bulmaya çalışırken okuduğum en yararlı kitap Karen Horney'in Nevrozlar ve Insan Gelişimi adlı kitabıydı. Ve kitaptaki en yararlı tek kavram insanoğlunun içinde kendini gerçekleştirmeye yönelik doğal bir eğilimin bulunduğu şeklindeydi. Karen Horney eğer engeller kaldırılırsa, bireyin tıpkı meşe ağacında gelişen bir palamut gibi olgun, tamamen kendini geliştirmiş bir hale geleceğine inanıyordu.
"Tıpkı meşe ağacında gelişen bir palamut gibi..." Ne kadar özgürleştirici ve aydınlatıcı bir imge! Çalışmalarımda bana yeni bir bakış açısı kazandırarak psikoterapiye yaklaşımımı sonsuza dek değiştirdi: benim görevim hastanın yolunu tıkayan engelleri kaldırmaktı. Bütün işi ben yapmak zorunda değildim; gelişme arzusu, merak, irade, hayat coşkusu, ilgi, sadakat ya da bizi tamamen insan yapan sayısız özellik konusunda hastayı teşvik etmek zorunda değildim. Hayır, benim yapmam gereken şey engelleri bulup ortadan kaldırmaktı. Gerisi hastanın içindeki kendini gerçekleştirme güçleriyle körüklenerek kendiliğinden gelecekti.
Bazen hastadan kendisini gelecekte nasıl gördüğünü anlatmasını isterim : Şimdiden yarım saat sonrasını düşün - arabanla eve giderken bu seansı düşünüyorsun. Sen ve ben hakkında neler hissedeceksin ? Bugunkü ilişkimizle ilgili konuşulmamış ifadeler ya da sorulmamış sorular neler olacak ?
Sayfa 30Kitabı okudu