"Kehanetler, fallar, nazara gelmemek için türlü önlemler, duyguları dışa vuramayan içe dönük yaşamlar, her işe besmeleyle başlamalar ve tüm bu tedbirlere, karşın sonsuz mutsuzluk, umutsuzluk, karamsarlık, imkansızlık, yasaklar, ayıplar, boğulma duygusu..."
Sayfa 2Kitabı okudu
Onun,çok güzel bir şeyi bir daha geri gelmemek üzere kaybettiğini anladı.Biraz durdu ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.
Sayfa 265Kitabı okudu
Deliliğin ve normalliği ayıran şey korkudur. Normallik delilikten korkuyor, delilik de normallikten. Eğer delilik normalliğin gerçeklerini kabul ederse, gerçek dışı yarattıklarını görür ve onlar da yok olur, onların yok olmasıyla delilik de yok olur. Eğer normalliğin deliliği dikkatlice incelerse, orada sadece delilik için değil, kendisi için de dayanılmaz gerçekleri görür, dış cephesi patlar, zırhı kaybolur, yanında taşıdığı normallik dediği bütün anormallikler ortaya çıkar ve bu yıkılan normalliğin yerinde delilik hükmeder. O diğer şeyle yüz yüze gelmemek delilik içinde normallik içinde ölüm demek, kendi karşıtına dönüşmek demek.
