Şu dünyada insan için en kuvvetli ümitlerinin birden bire boşa çıkıverdiğini görmek kadar feci bir eziyet olamazmış;ah! Ben bu eziyetin en şiddetlisi altında kıvranıp yatıyorum.
İnsanın gönlüyle başa çıkması kolay değilmiş. Öyle ya! Kahramanlık denilen şey herkesin yapabilecegi kadar basit bir şey olsaydı dünyada mertliğin ne kıymeti kalırdı.
Zannederim ki dünyada gençlerin en büyük hakkı istedikleriyle evlenmeleridir. Gözlerin seçme hakkına , zevkin seçme hürriyetine, ruhun tabii uyumuna karışmak en büyük zulüm değil midir?