Bir kadına âşık olan bir adam onu kendi narsisizminin nesnesine dönüştürür. Bu durumda kadın onun bir parçası olduğu için harikadır ve arzulanmaktadır. Kadın da aynı şeyi adamla yapabilir ve böylece çoğu kez aşktan çok sadece bir folieà deux olan "büyük aşk" vakasına tanık oluruz. Her ikisi de kendi narsizmini sürdürür, birbirine (bir başkasına da) gerçek, derin bir ilgi duymazlar, hassas ve kuşkucu kalırlar ve büyük olasılıkla her biri kendisine yeni bir narsist tatmin sağlayabilecek yeni bir kişiye ihtiyaç duyacaktır. Narsist kişi için eşi asla kendi hakları, kendi gerçekliği olan bir kişi değildir; o sadece eşinin narsistik olarak şişmiş egosunun gölgesi olarak var olur
Sizde melankolilerden misiniz?
Melankolikler ise kendi kendilerini suçlarlar. Bir melankolik şöyle der örneğin: "Bütün ailemi mahvettim" ya da şöyle söyler: "Bütün servetimi çar çur ettim, çocuklarım açlıktan ölecek." Ancak, bir kimsenin kendi kendini suçlaması
Aman bizden uzak olsunlar
Paranoyalılar tüm dünyaya suçlamalar yöneltir; bütün insanların birleşip kendilerine karşı cephe aldıklarına inanır.
Bir akıl hastasından normal bir insan gibi davranmasını beklemek hataların en büyüğüdür
Sizi gidi ilişkisizler
Başka insanlarla ilişkisizliğin en ileri derecesine akıl ve ruh hastalarında rastlarız
Şey tansı huylar işte
Yalnızca kendi kendilerine sevgi duyacak gibi eğitilmiş bir çocuğun bakışlarında içten pazarlıklılık ya da bir boşluk ifadesiyle karşılaşır, bazen aynı yüz ifadesine suçlularda, ayrıca akıl ve ruh hastalarında da rastlarız.
O bazı insanlara yazıklar olsun, şiddetle ve nefretle kınıyorum
Bazı insanlar vardır, yalnızca kendi çıkarlarını düşünür, kişisel üstünlük peşinde koşar.
Dil ve yazı, diğer insanlarla aramızda bir köprünün varlığını gerektirir
Hayat paylaştıkça güzel
İnsandaki her yetenek, diğer insanlara karşı besleyeceğimiz paylaşma duygusu sayesinde gelişir
Savaşalım da kimse kalmaz ki
Buna karşılık savaşmamız gereken bir şey varsa, insanların yalnızca almaya baktıkları, yalnızca kendi çıkarlarını düşündükleri bir yaşam biçimidir.
Politikada en iyi çare ve yöntemlerin kötüye kullanılabildiğini biliyoruz. İnsanlarda toplumsal işbirliği duygusu uyandırmayan hiç kimse, salt politik önlemlerle bir yere varamaz.
Meselenin özü düşünmeyi bilmektir.
Bir günde sayılamayacak kadar ayakkabının üretildiği bir fabrikada çalışan bir işçi babanın, akşamında evine döndüğünde kendisinden bir çift ayakkabı isteyen oğluna, bir çift ayakkabı almakta aciz kalmasına da 'kapitalizm' diyebiliriz beyler!
#Zeo
Hepimizin eksiği var
Hiçbirimiz eksiksiz bir gerçeğin sahibi olmak lütfuna erişmiş değiliz, insanları en son ve kesin toplumsal işbirliği amacına götüren değişik yollar vardır