Görüyoruz seni, gökyüzü, görüyoruz.
çiçek üstüne çiçek çıkarıyorsun,
uçuk üstüne uçuk.
Böyle artırıyorsun sonsuzluğu.
Görüyoruz seni, yeryüzü, görüyoruz.
Ruh üstüne ruh açık ediyorsun,
gölge üstüne gölge.
Böyle soluk alıyor vaktin yangınları.
Seni görüyoruz, gökyüzü, seni görüyoruz
Çıban üstüne çıban
çıkarıyorsun,
siğil üstüne siğil.
Böylece çoğaltıyorsun sonsuzluğu.
Seni görüyoruz, yeryüzü, seni görüyoruz
Can üstüne can
çıkarıyorsun,
gölge üstüne gölge
Böyle nefes alır zamanın yangınları.
Sayfa 63
Aydınlanma Dönemi mimarisi, ayaklanması, yangınları, kiraz ağacından yapılma toplarıyla ünlü bir tarihi şehrin sokaklarında yürüdüğümüzü hatırlıyorum, dar sokaklardan tarih akıyordu, babamsa her şeyden çok pencerelerdeki sardunyalara hayret ediyor ve böyle çiçek yetiştirenlere sesli övgüler yağdırıyordu. Bir anda bir sokakta durdu ve yerde bir şeyin etrafında uzun uzun hayranlıkla dolaştı. Ne keşfettiğini görmeye gittim. Manda boku. Tüm dinler beni affetsin, minyatür bir katedral, bir kilise kümbeti ve cami kubbesi gibi orada duruyordu. Bir sinek, etrafında melek gibi dolanıyordu. Manda bokuna artık pek sık rastlanmıyor, dedi babam. Kimse manda yetiştirmiyor artık. Ve onun kabaklara gübre olarak nasıl verildiğini, bir duvarın onunla nasıl sıvandığını, arı kovanının etrafına nasıl sürüldüğünü (eski, örgü olanlardan), kulak ağrısında şifa olarak nasıl kullanıldığını -iyice ısıtıp kulağın üzerine yerleştiriyorsun- uzun uzun ve keyifle anlattı. O anda, gezdiğimiz Aydınlanma Dönemi evlerinin ve Giza piramitlerinin manda bokunun mimarisi, fiziği ve metafiziğinden çok daha önemsiz olduğunu kabul edebilirdim.
Versay, Atina, Roma veya Paris’te doğmamış olsan da, yücelik karşına çıkmak için yine bir suret bulacaktır. Eğer Longinus’u okumamış, Kant’ı duymamışsan veya... isimsiz köy ve kasabaların, çorak gün ve gecelerin sonsuz cehalet çayırlarında yaşıyorsan, yücelik yine karşına çıkacaktır, senin kendi dilinde. Bir kış sabahı bacadan çıkan duman olarak, lacivert bir gökyüzü parçası olarak, sana başka bir dünyadan bir şeyi anımsatan bir bulut olarak, manda boku olarak.
Yücelik her yerdedir.
Sayfa 162 - V. Yeşil Kutu, Manda Boku Veya Yücelik Her YerdedirKitabı okudu
Seni görüyoruz, gökyüzü, seni görüyoruz
Çıban üstüne çıban
çıkarıyorsun,
siğil üstüne siğil.
Böylece çoğaltıyorsun sonsuzluğu.
Seni görüyoruz, yeryüzü, seni görüyoruz
Can üstüne can
çıkarıyorsun,
gölge üstüne gölge
Böyle nefes alır zamanın yangınları.
[Ates ve Çakıl Çağı] kitabinda, gökyüzünde gerçekleşen ve güneşin, ayın ve diğer gökyüzü olgularının dahil olduğu korkunç bir olayın tüyler ürpertici anlatımlarına dayanan, dünyanın dört bir tarafından mitler, efsaneler ve gelenekler içerir. Dünya, zehirli bulutların eşlik ettiği büyük bir patlama, uzun bir karanlık dönem ve yangınları söndürüp insanların boğulmasına yol açan bir tufan sonucunda yerle bir olur.
Sayfa 185 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Sana ne kristal bardaklarda sunulan kirli sulardan? Şu uyur gezer kalabalıklar gibi sen de uyu gitsin!''
