Okuyanı Başka Dünyalara Götüren Kitap
Bu kitap yorumunu Instagram'daki "alintilarlayasiyorum" profilimde de okuyabilirsiniz: instagram.com/p/CosJD6mtT22
Ne zaman bir bilimkurgu kitabı okusam bulunduğum dünyanın gerçekliğinden biraz olsun kaçıp farklı dünyaların ihtimalleriyle kafamı dağıtabiliyorum. Bu bana çok iyi geliyor.
Daha önceden 
Ursula K. Le Guin'in iki kitabını okumuştum. Bunlar 
Yerdeniz Büyücüsü ve 
Dünyaya Orman Denir adlı kitaplardı. Bu kitapları okuduğum için yazarın değişen karakterlere, değişimin kendisine, insanın doğayla olan etkileşimine ve toplumdaki erkek ile kadının statülerine önem verdiğini biliyordum. Bu yüzden bir yazarın başka kitaplarını okuyarak o yazarı yorumlamak her zaman için faydalı bir yoldur.
Ursula K. Le Guin bu kitabında Anarres ve Urras adında iki gezegenden bahsetse de bu gezegenlerin anarşizm ile kapitalizmi temsil ettiği aşikar. Yani devlet ya da başka herhangi bir kurum tarafından yönetilmek istemeyen anarşistlerin oluşturduğu Anarres ile endüstrileşmiş, bildiğimiz kurumlar tarafından yönetilen kapitalist Urras.
Bu karşılaştırmayı gördüğümde aklıma ilk olarak 
Yuval Noah Harari'nin 
Hayvanlardan Tanrılara: Sapiens kitabındaki bir alıntısı geldi:
"Etrafımızdaki hapishane duvarlarını yıkıp özgürlüğe koştuğumuzda aslında daha büyük bir hapishanenin geniş bahçesine doğru koşuyoruz." [s. 128]
Bugüne kadar karşılaştığım en muhteşem alıntılardan biri bu kendi adıma. Herhangi bir şeye tepki verip özgürlüğe kavuştuğumuzu düşündüğümüzde gerçekten de özgür oluyor muyuz? Yoksa o, daha büyük bir hapishanenin geniş bahçesinde sahip olunan sanal bir özgürlük mü? İşte bana böyle şeyler sorgulatan kitapları çok seviyorum.
Sahip olduğumuz şeyleri mutlaka sorgulamamız gerekiyor. Anarres'teki gibi tamamen özgür olup hiçbir şeye sahip olmamak mı istiyoruz yoksa Urras'taki gibi yalnız, tek başına, sahip olduğu yığınla birlikte hapiste olmak mı? Bu tercihi yazar biraz da bize bırakıyor. Bu ay kitap okuma grubumda okuyup tartışacağımız kitap bu olduğu için gruptaki okurların da görüşlerini merak ediyor olacağım.
Her ne kadar Ursula K. Le Guin, tüm siyasal kuramlar içinde en mantıklı olan ideolojinin anarşizm olduğunu söyleyen bir anarşist olsa da ben ne yazık ki bunu mantıklı bulamıyorum. Zira anarşizme göre insanlar doğası gereği iyidir. Onlara göre bir toplumdaki herkes, hayatının her anında mutlak iyi olduğu için herhangi bir ceza ve hukuk kurumuna da ihtiyaç duyulmaz. Oysaki gerçeklik böyle mi?
Sadece tek kişinin bile kötü olması halinde anarşizm düzeni bozulacaktır. Bu yüzden ben insanların doğası gereği iyi olduklarını düşünmüyorum. Bu kavramın kalıtımla, sosyal çevre etkisiyle ve insanın kendisine kattıklarıyla, deneyimleriyle birlikte zamanla gelişen ve bizzat inşa edilen bir kavram olduğunu düşünüyorum.
Yine de bu kitap bize ilişkilerimizi, fikirlerimizi, hayallerimizi ve duygularımızı kimlerin kontrol etmek istediğine dair iyi bir bakış açısı sağlıyor. Gerçekten de ilişkilerinizin mülkiyeti sizin elinizde mi? Yoksa toplum, "evlilik" denen geleneksel kurumu size dayattığı için mi evlisiniz?
Gerçekten de fikirleriniz size ait fikirler mi? Yoksa o fikirleri Shevek'in Urras'ta yaptığı gibi birileri tarafından onay almak ve statü kazanmak için mi düşünüyorsunuz? İşte esas önemli olan sorular bunlar. Ursula K. Le Guin bizi bu kitabında yanıtlardan çok sorularla başbaşa bırakıyor:
"Bizim aradığımız yanıt değil, soruyu nasıl soracağımız..." [s. 195]
Kitabın ana karakteri Shevek'e ayrı bir parantez açmak lazım. Shevek iki gezegene de ait bir karakter değil bence. Ortada kalmış ve kendisini iki tarafta da bulmaya çalışıyor. Yani aradığının ne anarşizm ne de kapitalizm olduğunu düşünüyorum. İki ideoloji de bir süre sonra kendi yöneticilerinin emellerini gerçekleştiren ideolojiler haline geliyorlar çünkü.
Bütün bunlar arasında yapmamız gereken şey, Shevek gibi bulunduğumuz durumu sorgulamak ve çevremizdeki insanları iyi seçmek aslında. Nereye ait olduğumuzu hissediyorsak benliğimizin mülkünü de orada bulundurmalıyız. Zira bu hayattaki en mühim şeylerden biri, herhangi bir yere, bir insana veya bir davaya ait hissedebilmektir. Mülksüz kalmamanın tek yolu bu.
··
23,1bin görüntüleme
bu zor süreçte yorumlarını belirten onlarca insana çok teşekkür ediyorum. bireysel değil ancak toplumsal bir bilinçlenmeyle kendimizi geliştirebiliriz ve yarınlara umutlu bir şekilde yol alabiliriz. o yüzden ne kadar zor günler geçirsek de kitap okumayı ve size bunları önermeyi bırakmayacağıma söz veriyorum. beraber güçlüyüz. iyi ki varsınız ❤️
evet arkadaşlar. bu incelemeye bu aralar hangi kitabı okuduğunu yazan ya da bugünlerde motivasyon/odak problemi yaşayan arkadaşlara elimden geldiğince moral olarak destek veriyorum. gelin derdinizi anlatın beraber aşalım bu günleri
Yks'ye hazırlanıyorum. Bir haftadır ders çalışamadım daha doğrusu insanlar o haldeyken hiç ders çalışmak istemedim, içimden gelmedi. Ama bugün Murakami'nin İmkansızın Şarkısı kitabını okumaya başladım.
sınavda başarılar ve kolaylıklar dilerim. evet bu süreçte herhangi bir çalışmaya odaklanmak çok zor maalesef. yine de kolay ve akıcı bir kitap okuyorsunuz. bana hitap etmese de genel olarak okuması kolay kitapları seven insanları bu süreçte okumaya başlatabilir. bu zor süreçte yanınızdayım
Şubat benim en sevdiğim aydır, Dostoyevski de en sevdiğim yazar. Şubat’ta böyle bir felaket yaşadığımız için içimde nedensizce bir suçluluk duygusu var. Sevdiğim yazarların kitaplarını okuyabildiğim için de yine aynı his. Yani sahip olduğum her şey bir diken gibi batıyor. Ülkece atlatmaya çalıştığımız şu zor günlerde Dostoyevski’nin Budala’sı bana arkadaşlık ediyor.
verimli okumalar dilerim. budala'dan sonra da dostoyevski'nin diğer kitaplarını bitirmek isteyebilirsiniz. bu aylar rus edebiyatı okumak için uygun aylar. suçluluk duygusu olması normal ama zamanla aşabilirsiniz umarım. bu zor süreçte yanınızdayım
Ben Jack Londonın demir ökcesini okudum ama pek hitap etmedi bana ama şuan Albert camusun veba kitabını okuyorum baya etkileyici bu arada yaptığınız kitap incelemesini cok beğendim en kısa sürede bende okuyacağım
albert camus veba da mülksüzler de çok iyi kitaplar gerçekten. umarım zamanla bize hitap edecek kitapları daha kısa sürelerde bulabilecek bilince erişebiliriz. verimli okumalar dilerim, bu süreçte yanınızdayım
Dün aylar sonra ilk defa bir kitap bitirdim. Yks'ye hazırlanıyorum. Aslında büyük büyük ders çalışma hedeflerim vardı ancak kaç gündür ne ders çalışabiliyordum ne de kendimi geliştirecek şeyler yapabiliyordum. Sonunda bari kitap okuyım dedim ve kendimi dipsiz dehlizlerden kurtardım. Ama kitap bitince bulunduğumuz dünyaya yeniden dönmek zorunda kaldım tabi, bugün de boş beleş geçti.
olabildiğince sosyal medyadan ve telefondan uzak kalmaya çalışarak geçirebilirsiniz belki. yarım saatlik, 1 saatlik süreçlerde telefona hiç bakmayarak belki o okuma odağınızı sağlayabiliriz. bu zor süreçte yanınızdayım
1 sonraki yanıtı göster
Yeni kitap almışken dayanamayıp bir daha kitap almak ve hepsini aynı anda okuma istediği;
Sevme Sanatı-Erich Fromm
Olmamış Kahraman Emeklisi-Ali Lidar Zincirlerimizden Başka Kaybedecek Neyimiz Var?-Karl Marx
Fazilet Eczanesi-Haldun Taner ✌️
şimdiden verimli okumalar dilerim. fromm'un kitabını okudum, diğerlerini okumadım. eminim hepsi çok güzeldir. bu zor süreçte yanınızdayım
Mai ve siyah zaten LGS den süre bulup kitap okuyamıyorum birde kitap akmıyor
sınav için başarılar diliyorum. bu zor süreçte odaklanması zor kitaplardansa bir tık daha kolay kitaplara yönlenebilirsiniz belki. ayfer tunç aziz bey hadisesi, dante yeni hayat, miguel unamuno sis gibi. bu zor süreçte yanınızdayım
Şu an elimde Sebahattin Ali’nin “İçimizdeki Şeytan” var ama bu ara işten kalan zamanda gündem takip etmekten vakit kalmıyor. Bu gündem denen şeyi neden bu kadar ısrarla takip ediyorum onu da bilmiyorum galiba güzel şeyler duyabilirim diye -bu kadar hüsrana rağmen - hala umudum var, kırık dökük olsa da.
biraz sosyal medyadan ve telefondan uzaklaşmak iyi gelebilir bu süreçte belki. ne olursa olsun yanınızdayım
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.