22/11/63 - S. KING /2023'te okuduğum en iyi kitap!
"Gerçekten sessiz biri misinizdir?"
Gülümsedi. "Kimin dinlediğine bağlı." (s. 348)
Ve bitti. 
Orhan Veli Kanık misali, kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim. Aylarımı alan, hayatımın birçok evresine şahitlik eden, gittiğim her yere benimle gelen o kitabın kapağını kapattım. Peki ya ne olacak şimdi? Jake ve Sadie'nin olmadığı bir dünya... Alışmam gerek...
Tarihte bir döneme gitmek isteseydiniz hangi dönem olurdu?
Neyi değiştirmek isterdiniz tarihin akışında?
Ya da bunun için şu an yaşıyor olduğunuz hayattan vazgeçer miydiniz?
Öyle rastgele cevap vermeyin, ciddi bir soru. "Kim hayatını değiştirecek bir anın yaklaştığını önceden kestirebilir ki?" (s. 11) Farz edin ki Alice'in tavşan deliği teorisi gerçek ve bambaşka bir yere bambaşka bir tarihe seyehat etme, daha ötesinde uzun bir dönem orada yaşama şansınız var. Ne olurdu seçiminiz?
Birçok ağızdan duydum şu cümleleri: "Ben bu devrin adamı değilim." "Şöyle bir dönemde yaşamak isterdim." Kim bilir, belki de doğrudur. Belki gerçekten içinde bulunduğumuz döneme ait değilizdir. Belki de hayatımızın aşkı bambaşka bir dönemdedir. Hem ne der bir şarkıda: "Başka bi' evrende, en güzel hâlinle" Ah Saide... Ben şimdi seni nasıl unutacağım. Yıllar önce 
Martin Eden'ı okumuştum. Unutulmaz bir kitap kahramanıydı benim için. Şimdi hayatıma unutamayacağım bambaşka bir karakter daha girmiş oldu, Sadie:
"Kimsin sen George?"
"Başka bir hayattan tanıdığın biri." (s. 808)
Tarihin akışında gerçek bir olay: Kennedy Suikasti.
Bir lokantanın kilerinde geçmişe açılan bir kapı.
Her şey başlamadan önce kendi halinde bir edebiyat öğretmeni Jake Epping. Ama lokantacı dostu Al Templeton ondan öyle bir şey istiyor ki bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmuyor: Geçmişe açılan kapıdan geç ve Kennedy suikastini durdur. Sonra mı? Korkmayın spoiler vermeyeceğim! Sonrası tarih sayfalarında aşk, gerçeklik, gerilim dolu bir yolculuk.
"Geri kalan her şey sizi yarı yolda bıraktığında kütüphanenin yolunu tutun." (s. 138)
1950-1960'lı yılların Amerika'sı.
Eser sizi içine öyle çekiyor ki ister istemez bir taraftan o döneme dair bilgiler ararken buluyorsunuz kendinizi.
O dönemdeki arabalar,
O dönemin giyim modası,
Döneme damgasını vuran şarkı grupları
The Beatles...
Kendimi birçok kez o dönemde yaşıyor gibi hissettim, başımda fötr şapka... Eserde adı geçen şarkıları dinliyorum. Adı geçen, gönderme yapılan kitapları bir bir not ediyorum... Ve ne büyük şeref ki birçoğunu okumuşum: -Jerome_David_Salinger608.jpg)
Çavdar Tarlasında Çocuklar, 
Fareler ve İnsanlar, 
Gazap Üzümleri, 
Rüzgar Gibi Geçti...
Bir rüya gibiydi. Galiba gerçekten o dönemde yaşamak isterdim. Bir amaç için gitmek de değil: Yalnızca yaşamak.
Geçmişte yaşadığınız bir olay ya da davranıştan pişman olduğunuz oluyor mu hiç? Hayatım şu olay yüzünden mahvoldu, keşke şöyle yapmasaydım, dediğiniz? Cevabınız evetse bu eser tam sizlik! Zira geçmişte yaşanan bazı olumsuz olaylar bizi günümüzde yaşanacak daha olumsuz olaylardan koruyor. O an doğru olanı yapmış olsaydık şu anda çok daha kötü bir hayat yaşıyor olabilirdik! Ama insan işte, aklı hep geçmişte: "İnsanın mayasında geri dönüp bakma arzusu vardır; bu yüzden boynumuz çevrilebilecek şekilde tasarlanmıştır." (s. 150) Kendinizi biraz rahatlatma ve ana bırakma vakti: "Unutmayın, en değerli varlığınız, kendinizsiniz."
Büyük bir araştırma ve incelemenin ürünü eser. Yazar "üst üste dizseniz boyu boyuma gelecek sayıda kitap ve makale okudum," diyor bu suikast için. Tamamen gerçeklerden yola çıkarak olağanüstü, tarzına alışık olmadığımız bir kurgu ortaya çıkarmış. Öyle geçişler var eserde ki kahramanın gerçek hayatının hangisi olduğunu unuttum. Hatta kendisi de "Sadie benim evim," diyor bir bölümde. Değiştirmek için gittiği geçmişte kendi dünyasıyla karşılaşıyor. Ne diyordu 
Nermin Yıldırım 
Ev isimli eserinde: "Ev dediğiniz dört duvar değil ki, orada sizi sevecek, saracak biri..." Geçmişte bulmuştu o evi Jake. Sadie'de. Evi oydu.
Eser üzerine daha saatlerce konuşabilirim. Eğer okuduysanız bu mümkün de... "Eğer... Ne kadar ağır kelime." (s. 101) Kim bilir, bir gün belki biz de buna benzer bir yolculuğa çıkarız. C'est la vie. Ya da başka birinin girdiği tavşan deliğinde yolculuğun bir parçasıyız belki de: "Zamanın ne getireceğini kimse bilemez." (s. 305) Ve de ne götüreceğini. Sanmayın ki esere hayranım diye o dönemde her şey iyiydi: Siyahi insanlara bakış açısı, savaşlar, ölümler... Her dönemin kendine özgü iyiliği ve kötülüğü vardı. İnsan içinde yaşadığı dönemi ve dünyayı güzelleştirmeyi bilmeli: "Geçmişte yaşamayı bırakıp hayatımı yaşamaya başladığım an o andı."
Eser bitti ama eserden çıkamadım. Dizisine başlamadan önce esere dair ne varsa okuyor ve izliyorum. Buraya da sizin için bir tane bırakayım: m.youtube.com/watch?v=3sgK2OQ...
Hoşça kal Jake
Hoşça kal Sadie!
Au revoir!
··
2.889 görüntüleme
Sakarlıkları bile aklıma geldikçe duygulanacağım kadın Sadie...
2023'te okuduğum en iyi kitap artı 10/10 verilmiş. Mecbur okuyacağız artık😂👍👏
Bu incelemeden sonra (her seferinde olduğu gibi) 'Okunacaklar' listesine eklendi 👍
Eseri çok seversin eminim. Tam senlik.
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.