Ahmet bir yorumu yanıtladı.
Düzeyli Cahil Mırıldanma Düzeysiz Bilgi Dolu Bağırmadan Kıymetlidir.
Değerli okur dostlarım. Sizlere kompleks bir sorum var. Amacım asla sorgulamak değil. Tek amacım var: Öğrenmek
Eğer bir insan tanrıya inanmıyor ve başkaca da bir gören olmadığına eminse (mesela kamera, bir şahit), her türlü kötülüğü neden yapmasın ki?
Onu alıkoyan ne olur?
İnanmayan vicdanını daha mı rahat baskılayabilir ya da tersinden, inanan öbür dünya korkusundan dolayı daha mı az günah işler?
··
45 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Sizi kötülük yapmaktan alıkoyan vicdanınız değil de dini kurallarsa vay halinize.
3 önceki yanıtı göster
Evet. Kötülük yapmama sebebi ödül (cennet vs.) değil vicdanı ise o insan iyi bir insandır diye düşünüyorum.
2 sonraki yanıtı göster
Metin Abi, öncelikle ben de bir soru sormak istiyorum. Neden hiçbir şeyler değil de hep bir şeyler var? Aslında bu konulara cevap bulmak isteyince bu soru gibi bir çıkmaza girebiliyor insan. Ahlakın neden olduğu aslında evrimsel psikoloji ile açıklanabiliyor, insanın içindeki hormonlar ile de ahlakın nasıl oluştuğu cevaplanabiliyor, ayna nöronlor da buna dahil hatta. He bu hormonlar, evrimsel psikoloji filan bir tanrının etkisidir veya değildir ayrı bir konu ama ben şahsen Allah'tan geldiğine inanıyorum. Allah'a inanıp inanmamak mesele değil de, ahlakın ortaya çıkışının burada bizi Allah'a ulaştırıp ulaştırmadığı önemli. Doğuştan ahlakın temelleri bir insanda var diyebiliriz ama iyi ile kötü, doğru veya yanlış neye göredir bence bu çok önemli, tabii her konuda olmasa da bazı konularda, tabii empati de giriyor işin içine burada.
Tabi bir şeylere inanma insanın doğasında vardır,belli bir şeyi inanmayı bırakabilir ama inanmanın kendisinden asla vazgeçemez,hep inanılacak başka şeyler vardır.
Din iyi insan olmak için gerekli gibiyse de iyi insan olmak için dine gerek yok. Tarih dini kötülük için kullanan dindar örnekleriyle dolu. Aksi yönde de örnekler var elbet ama din iyi insan olmayı kesinleştirmiyor. Hatta bazı durumlarda, insanın kötülüğünün mazereti olabiliyor. İnsanı iyiliğe sevk eden şey bir arada yaşama bilinci olmalı. Yaptığı kötülüğü kendisinin de yaşayabileceği ihtimali. Kızılderili hikâyesinde anlatıldığı gibi, iyilik ve kötülük birer ak ve kara köpektir ve kişi hangisini beslerse o, diğerine galip gelir.
Kitapçıdan kitap çalmam. Çünkü kitapçıyı üzmek istemem. Bir terazinin kefesine kitap ihtiyacımı koyarım, diğer kefesine de kitapçıyı üzme olgusunu koyarım. Kitapçıyı üzmek benim kitap ihtiyacımdan daha ağır basar.
Buradan ahlak felsefesinin dibine vururuz abi biz :) Bende bu olaya farklı bir bakış açısı sunan şu Sebahattin Ali sözünü paylaşmak istiyorum.
İyilik demek kimseye kötülüğü dokunmamak değil, kötülük yapacak cevheri içinde taşımamak demektir.
İçimizdeki Şeytan / Sebahattin Ali
Örneğin herhangi bir dine,ideolojiye ve fikre inanmış biri yaptığı kötülüğün o inanç sisteminde aslında kötülük olmadığına kendini inandırmaya çalışır ve bunun için o inançtan bazı argümanları cımbızla çekerek ve çoğu zaman çarpıtarak aslında yaptığı şeyin doğru olduğuna kendini ikna eder yani sonuç olarak o kötülüğü yapmış hatta vicdanı rahat bir şekilde.Diğer konuya gelirsek inanmayan birinde de kötülük yapma korkusu olabilir bu insanın içinde olan bir şeydir,sonuç olarak yüzyıllardır kötülüğün yanlış bir şey olduğu öğütlenmiştir.Bu yüzden inanmayan sebebini bilmese de korkar,onun için hep bir acaba olacaktır.
İnsanı kötülük yapmaktan inancı alı koyar mı? Belli bir miktar. Karşımıza şöyle bir soru çıkıyor o zaman. Dünya'da (sadece yaşadığımız şehre bile indirebiliriz bunu) inançlı olduğu halde elinden gelmeyen kötülük olmayan insanlar yok mu? "Ben inanıyorum." dedikten sonra ağza dahi alınmayacak iğrençlikleri yapan insan"cık"lar? Aynı zamanda inançsız olmasına rağmen güzel bir hayat yaşayan insanlar, hayatını başkalarına adayan insanlar yok mu?
İnanç insanı bir yere kadar durdurur. Ondan sonrası insanın karakteri ve ahlakına kalmış. Hani diyor ya Tesla'cığım "Dininiz var diye ahlaka ihtiyacınız olmadığını sanıyorsunuz." Ben özümde iyi biriysem, kötüden uzak durmam için birisinin beni izlemesine gerek yok ki. Aynı zamanda, özümde kötüysem kaç kişi de izlese, dünyanın tüm kameraları üstüme de doğrultulsa, ben o yanlışa bulaşırım.
Umarım biraz açıklayabilmişimdir..
Kötülüğü (göreliliği saklı kalmak üzere) mantıkla, zekayla, eğitim düzeyiyle, dinle, ideolojiyle... hiçbir şeyle açıklayamıyorum. Tüm çevresel ve içsel koşullar insanı bir şekilde yoğuruyor ve ortaya çeşitli düzeylerde kötülük ve iyilik potansiyeli olan bir karakter ortaya çıkıyor. Ortaya çıkan bu karakterde, dinin ve dinsizliğin etkisi diğer etkilerin de oluşturduğu bütünün içinde oldukça azdır kanımca...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.