Hüznün Seyrüseferi...
Mehmet Bey'in de kitap ile ilgili cümlelerinde ifade ettiği gibi yaşanan her olumsuzluk, her ızdırap beraberinde başka bir gözle bakabilmenin hususiyetini ve bilgeliğin hiçbir yolla elde edilemeyecek, enfüsi sırlarını getiriyor.
Okuduğum bir önceki eserin bana sunduğu, insanın iç dünyasına dâir ipuçları, 'Yola Düşen Gölgeler'de adeta ete kemiğe büründü... Hiçbirşey boşuna değil, birbirini takip eden her anın bir diğerinden aldığı bir hikmet eli, eşsiz nizamı tesis edecek kudretli bir şifresi var şüphesiz..
Eserde ki karakterlerin böylesine ustalıkla düşünülmüş olması bile bu postmodern romanın tanınması için çok önemli bir neden fikrimce çünkü böyle sağlam kurgulara tesadüf etmek artık çok zor.
***
Aida Spahiç...
Dünyada ki zulümlerin en kirli ve aşağılık olanı, masum insanları etnik kökenlerine ve inançlarına duyulan düşmanlıkla, hiç bir insanlık onurunu, hiçbir vicdani sorumluluğu tanımadan, vahşice silmeye, yok etmeye çalışmaktır. Ben çocuk yaşta iken boşnak bir kızın günlüğünü okumuştum, bir kitap mıydı, yoksa bir tefrika mıydı bilmiyorum ama her anımsadığımda acı ile sarsıldığım şu ki; Günlüğüne bir isim vermişti küçük kız ve onunla yakın bir dostu gibi konuşuyordu, çok ağlamıştım.Şimdi o günleri Aida'nın hikayesinde yeniden yaşadım ve gözyaşlarıma hakim olamadım.
"Yaralı bir müslümanın acısını yüreğinde duymayan, kâmil mü'min olamaz" düsturunu taşıyabildik mi? Rabbim o insanlar değil asıl sınavda olan biziz diye avazım çıktığı kadar bağırmak istedim...
Savaş dendiğinde, Amin Maalouf'un şu sözleri zihnime kazınmış âdeta...
"Sonra oradan savaş geçti. Hiçbir ev, hiçbir hatıra hasarsız kalamadı. Her şey çürüdü: Arkadaşlık, aşk, adanmışlık, akrabalık, inanç, sadakat. Hatta ölüm. Evet, bugün ölüm bile bana kirlenmiş, bozulmuş gibi geliyor."
***
Şükür ki, ruhunda babasının şehadet nişanı parlayan, insana insan olduğu için değer verecek tabipler yetişiyor hâlâ, bir derin nefes, bir kutlu inşirah...
***
Kalbime bir düğüm atıldı bu gece Merve...Kendini kendinden kurtarabilmenin bir yolu olabilseydi, aşkın takâtsiz bıraktığı, idrakin silindiği demlerde, zehir gibi bir ayaz çöküverir ömrüne...
Ve sükûn...
‘Aşk’ nice bin yıl, hüsranın gölgesinde kanatları yanmış bir duadır...
Akıl tenle yarışır, ten akıl ipliklerinden koparır söker safayı…
Sefildir karanlığın ince parmakları fersiz yığılır kalır kırılgan avuçlarına vefanın…
Kursağında birikir seher rüzgarı, sırtını yalar geçer cinnetin gündüz rüyası…
El etek tutuşur, göz evreni bir yalız ateşin kuytusunda unutur…
Susulur ve duyulur incesi sızının…
***
Abdullah Sami nezdinde, bu karakterin hayatımızda ki etkilerine değinmek istiyorum izninizle...
Din, her alanda insanı çevreleyen, yörüngesinde yaşamsal bütün faaliyetleri -yakın ya da uzak- ama mutlaka kendi özçekimiyle belli bir mesafede bulunduran en hayati mefhum.O'nu kullanamazsınız çünkü size dair herşeyin merkezinde o varken, bu bir kum tanesinin denize kafa tutmasından farksızdır.Fakât onun varlığını kendi küçüklüğünüzle de yaralayamazsınız, içinizde fıtratınızdan gelen görüntüler vardır ve her defasında bozduğunuz simetrinin ağrısı kâlbinizde geri dönüşü olmayan aşınmalar yaratır...
Dini bir araç haline getirmeye çalışmak ahmaklıktır, fakât bir de bu delilik yolunu tutanları, diğer hâkikât neferlerine emsâl gösterenler vardır.Oysa hiçbir çamur, toprağın bereketiyle örtüşmez, hiçbir zehir, köklerin şifasını dindirmez, hiçbir çukur, zirvenin derinliğini gidermez...
Bana kalırsa bu eserden, 1000K ahalisinin de alacağı çok nâsihât var.
Sorulursa şayet; hepimiz insanız...
Vesselâm...
***
İlyas...
Uzak bir tarihin gölgeleri baş köşesine kurulmuş gibi hüzzamın, bir derinlik sonsuzluğa öykünen ve ağrıyan bir günün suskunluğuna eş, ziyası geceden de uzun, mehveş…
Aysel...
Kalem sürçtüğünde,dile nazarsız deger gözlerin
Tambur kirpiklerinin kıyısızlığından yapılmıştır oysa,
Sazende boşluğu kanatır durur…
Ve Aşk...
"Kalbim, sorarım sana,
Aşk nedir söylesene.
İki ruh ve bir düşünce;
İki kalp ve onun bir atışı.”
***
Eserde verilmek istenen, "İyi İnsan" portresi çok başarılıydı. İyilik, rıza-i İlâhiye erişme gayretidir zira Mevlâ 'nın hoşnut olduğu herşeyde nihayetsiz hayır ve iyilik vardır. Mazhar olabilmek duası ile...
Evvelâ emek verdiği her etkinliği bir dostluklar ve hasbihaller meclisine çeviren, halaskâr ruhu ile bana güzelliği ve saflığı getiren Sevgili https://1000kitap.com/incierdem 'ye ve eseri İstanbul kazan ben kepçe söylemleriyle arayıp bulan ve bana bir kere daha mucizem olduğunu hissettiren eşime ve elbette bizi zamandan ve mekândan bir günlüğüne de olsa kurtaran, bu harikulâde eseri, ûslubu ve bilgisiyle ölümsüzleştiren 
Mehmet Yılmaz Bey'e yürekten teşekkürler...
Ah 
Ferah ablacım, kulplu bile olsa artık bütün fincanların kulpunu diğer tarafa çevirip öyle içeceğim, bu da bizim selamımız olsun, içim acıdı, milletçe nasıl güzelsiniz...
Kâlbinize hürmetle...
··
115 görüntüleme
Kitap için çok güzel deniliyor ya, bu da kitap kadar güzel bir inceleme olmuş. Elinize sağlık. İyi bir okur olduğunuz kadar bir yazar adayı hatta belki yazarsınız sanırım.
Bu incelemeyi farklı zamanlarda tekrar tekrar okuyacağım elbette. İki şeyin altını çizmek isterim.
Birincisi eşinizin yaptığı :) Beyefendiyi tebrik ediyorum, sağ olsun, var olsun. Burada kitabın kendisinden çok size değer vermiş oluyor. Çünkü modern zamanda bahaneler bulmak çok kolay, hele ki İstanbul gibi bir yerde. Eksik olmasın. Ömer ruhlu bir adammış...
İkincisi ise Abdullah Sami karakteri. Romanda kafamı en çok kurcalayan karakter oydu. Ama bir yandan da en çok olması gereken... Din ile dinin mensubu farklı şeylerdir. Din -benim için de- bu gölgelik hayatta en baskın unsur. Ancak kullanıma açık bir kavram. Türkiye'de ve tabii dünyada dinin politikaya, kişisel menfaatlere, yalanlara alet edilmesi sıkça görülen, hatta Ortadoğu'da devlet politikasına dönüşen bir şey. Abdullah Sami, bu nedenle bazılarınca tıpkı onun dediği gibi "senin asıl niyetin şu vs vs." denilebilecek bir karakter. Ancak bence bu adamlar bir vakıa. Zaten karakteri oluştururken somut bir kişi yoktu kafamda. Keşke somut "1" kişi olsa idi. Ne yazık ki bir güruh var böyle. Karakteri doğru yorumlamanız da beni ayrıca sevindirdi.
Eşinize zahmet vermeyeceksek eğer, Tuna'nın Türküsü ve Bir Gün ile de okunmayı çok arzu ederim.
Hoşça bakın zatınıza... :)
Mehmet Bey, önce ki eserlerinizi de okumuş olmayı çok istedim, bu eserden evvel, arkadaşların "çok farklı bir tarz yakalamışsınız bu eserinizde" tespitlerini tahlil edebilmek için :) Ama geç olsun güç olmasın inşallah...
Uzun zamandır Roman okumuyorum, Yola Düşen Gölgeler' le farkettim ki bu türe biraz haksızlık ediyoruz, aslında yüzlerce aforizmada bulamadığını, bir içli konuşmada bulabiliyor insan...Yaşamın içinden sayfalar, derli toplu düşüncelerden daha tesirli galiba...
Sadece Abdullah Sami değil, o otobüsten biletini alan herkes hayatımızın bol koltuklu salonunda yerini aldı fikrimce, şimdi kuliste onların iç yaşantısından sahneler için hazırlanıyoruz...Bilinçaltı böyle bir yer, artık bizim karar yetkimiz, duygulardan gelen emirlerin...
Yazarlık çok farklı bir işçilik, bir emek işi, bizler çokça ruhunun konforuyla, varsa yoksa daha çok düşüncenin ve fikrin keşfiyle ilgilenen muavinleriz :)
Samsun'a, Şiir gibi Bafra'ya ve doğa harikası Kuş Cenneti'ne hususi selamlar, sevgiler... :)
{ Eşimin de selamları var, o da bugün başladı Yere Düşen Gölgeler'e :) }
4 sonraki yanıtı göster
İncelemenizde İlyas ve Aysel için çok güzel şeyler yazmıştınız. Aklıma geldi, buradan ilan edeyim. Hikaye gerçektir. Bir öğretmen arkadaşım anlatmıştı bana. Bense ona bunu ileride bir romanımda kullanırım demiştim. Geçen gün mesajı geldi bana, okumuş, çok sevmiş. Ağlamış. Teşekkür etti. Benim aklıma gelen şey ise benim İlyas ve Aysel adlarını verdiğim bu iki güzel insanın gerçek adlarını sormak oldu. O zaman demişti ama unutmuştum.
Adları Adil ve Nuriye imiş... :(
"Ne çocuklar gibi bir avuntu olsun diye okuyun, ne de muhterisler gibi kendinizi talime zorlarcasına, hayır, hayır; okuyacaksanız: şifa bulmak için okuyun!" der Flaubert, yorumunuzu okurken Yere Düşen Gölgeler'in hüzünlü bir şifa olduğunu düşünmeden edemedim.Bazı eserleri bitirdiğinizde yaralarınızı dağlayarak iyileştirir....
Gerçekliğin uğramadığı bir sanat 'yok'tur... Sözüm ona bir şömine resmi çizmek isteyen ressamın ısınma hissini uyandırması, bir şahesere neden olabilir. En iyi hikâyeler yaşanmışlığın hayretine değinenlerdir Mehmet Hocam, ben okurken gerçek olabilir diye düşünmüştüm.
Aysel'in mânâsının ışık saçan olduğunu biliyor muydunuz? Nuriye ile tevafuk olmuş :)
Bugün göreceğiniz dostlara selâm ve sevgilerimizi iletin...Keyifli sohbetler dilerim.
3 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Kelimelerinde kaybolmayı özlemişim.. özlemim ki hiç dinmeyen, varlığımdan eksik olmayan bir sevinç goncası. Daima sesinle çepeçevre. Kayboldum lakin buldum kendimi ve heybemde bereketin, sevgin, eşsizliğin... Çocukken, kelimelerin yanına kıvrılıp uyuyabilme düşüncesindeydim. O hissi taşıyorum yeniden.. Geç bir okuma benim için. Ve bu akşam ben de esere başlayacağım inşallah. Dilerim sevincini, hüznünü, selamını ayrıca bulabilirim ablacım... Yüreğine, kalemine sağlık :)
Eminim, bu yolculuk bambaşka duaları uyandıracak kalbinde ve artık masalsı bir güzelliğe şahitlik edeceğiz. :) Hoşgeldin, sevincimiz :)
1 sonraki yanıtı göster
Emeğinize sağlık Eylül hanım çok yerinde güzel bir inceleme idi..
Eşinize de gözünüz gibi bakın çünkü nesilleri tükeniyor gerçekten :))
Ve o kulp çevrilecek +1 ;)
Aynı dilden konuşmak gibisi yok Şimâl Hanım, bunun da ihtimalleri çok azalıyor maalesef :) Bu hissiyatın paydaşı olmaktan çok mutluyum... Ve yaşasın kulpsuz fincanla içilen kahvelerin lezzeti :) Şifa olsun :)
Diliniz o kadar kuvvetli,
Kelamlarınız o kadar etkileyici,
Anlattıklarınız o kadar ruhumuza dokunuyor ki,
Türkçeye o kadar hakimsiniz ki,
İnsan okurken mest oluyor.
Yüreğiniz elem görmesin.
Var ise bir güzellik, sizin bakışınızda Ömer Hocam, Rabbim razı olsun...
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Eylül, o narin yüreğine hayat hiç elem vermesin, hep güler yüzlü davransın. Kahveler de bal şeker şifa olsun. ☕💜
Rabbim razı olsun, birgün birlikte de içmek nasip olur inşallah Boşnak güzeli :)
İnşallah ben de eşime eşiniz gibi bir eş olabilirim...Güzel düşünceleriniz ve incelemeniz için çok teşekkürler...:)
Eminim öylesinizdir, Süha Hocam, kitaplar bambaşka ve çok sağlıklı bir iletişimin kapısını açıyor, ne mutlu sizlere.Ve maşallah güzelliğinize :) Selamlar...
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.