Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
'90'larda İstanbul-Ankara arası tren yolculuğunda başlayıp bitirdiğim gerilim dolu bir roman. Bu romanı okurken ki gerilimimi hala hatırlıyorum çünkü hayali bir durum değil konu, hayvan mezarlığındaki gibi ruhların gelişi durumu yok mesela. Kuduz bir köpek ile karşı karşıya kalan bir insanın gerilimi, Kitabı okuduktan sonra biraz sinirli bir köpek görsem bir adım geri çekildiğimi hatırlıyorum. Her ne kadar çok tercih etmesem de, hayatımızda yeterince korku/gerilim günler hatta yıllar yaşadığımızdan, arada sırada okuduğum ve hiç de pişman olmadığım bir yazar King. Kujo ise çok olası bir kurgu... Gerçekçi bir korku/gerilim romanı okumak isteyenlere...
Uzun zamandır okuduğum en kötü kitaptı. Kitap kapağına aldanıp, şu sıralar benzer şeyleri yaşadığımız için aldım. Ancak okudukça hiç de benzer olmadığını gördüm. Dida Hanım kanser hastalığına yakalanmış ve başından geçenleri anlatıyor. Diyor ki pes etmeyin, ben şöyle yaptım böyle yaptım kurtuldum. Ancak anlattığı şeyleri yapabilmeniz için oldukça zengin olmanız gerekiyor. Yani Türkiye'de ki çoğu insanın kendisiyle bağdaştırması yada uygulaması oldukça zor şeyler. Sonra dine, inanmaya bağlamış her şeyi. İnanmayan yada müslüman olmayıp başka dinden olanlar ne olacak, direk ölecekler mi ?
Aynı anda neredeyse 10 farklı uzmanla görüşmüş, Peru'ya gitmiş vb...
Ben okurken daha çok gerildim açıkçası. Onu görsem söyleyebileceğim tek şey: "Git de bir devlet hastanelerinin, eğitim araştırma hastanelerindeki insanların durumlarını gör. Hangi psikolojiden bahsediyorsun ? İnsanlar doğru düzgün sağlık hizmeti alamıyorlar. O kötü haberler insanlara nasıl veriliyor doktorlar tarafından. Ne şartlar altında yatıyorlar o hastanelere. Senin yazdıklarından o kadar uzak ki.. "
Kısacası kitabın 70. sayfasında bıraktım okumayı... Bir de Kansersiz yaşam derneğinin kurucusuymuş. Şimdi dernek ile ilgili de negatif düşünmeye başladım..
Kitabı okurken zevk aldınız mı derseniz? Evet zevk aldım. Okurken eğlendim ve kitaba her ara verdiğimde de kitabı tekrar açıp okumak istedim ama kitapta bazı şeyler eksikti. Bir türlü kitaba adam akıllı ısınamadım. Beni benden almadığı için de kitaba puanım 7 oldu.
Kitapta bazı kurgu hataları var. Mesela asansör sahnesini hatırlayalım. Libby iki
Kafka'nın Dönüşüm'ü nasıl bir toplumsal mesaj içeriyordu bilmiyorum,o kadar derin düşünememiş olabilirim ama benim okuduktan sonra hissettiklerim,"ah nankör insanlar" oldu...
Hayvan Çiftliği'nde olduğu gibi hep bir umut,bir mutlu son beklentisiyle okudum bu kitabı ama koskocaman bir hayal kırıklığı bir iç burkulmasıyla bitirdim...
Sevgili Gregor Samsa, ailesi için her şeyini feda eden çalışkan evlat; gündüzler geceler demeden çalışan,yaşamak nedir bilmeyen,çok dikkatini çektiği halde vakit bulamadığı için tezgahtar kızla konuşamayan,vefakar evlat...Sen,tüm ömrünü -ki kısacıktı- ailen için heba ettin,onlar sana bir kaç ay zor tahammül etti...Ah insanoğlu,ne kadar nankörüz...Özellikle kız kardeşini bir kaşık suda boğasımın geldiğini açık dille ifade edebilirim...
Benim etkilendiğim bir kitap oldu,hani bazı olayları net görmek istiyorsam dışında kalmanın faydalı olacağını anlattı bana.
Ve hala ne zaman ters dönmüş ya da ölmüş bir böcek görsem aklıma geliyor Gregor Samsa...
Ne söylenebilir ki .. Ben bu kadının kitaplarını okumuyorum adeta içiyorum , yaşıyorum .. müthişş :) bence film olmalı dizi olmalı bişiler olmalı ki izlemek de çok keyifli olabilir Işıl'ca sayesinde artık bi mafya babası görsem boynuna atlarım o derece :)
Kıyamet Sonrası etkileyici bir şekilde bitmişti, insana hemen diğer kitabı okumalıyım dedirten cinsten ama Günlerin Sonu o bitişi sönük bir şekilde devam ettirmiş maalesef. Kitaptan aksiyon bekliyordum çünkü diğer kitaplar hareketliydi ancak bu kitap çok hareketsiz, çok sönüktü ya. Okurken çoğu zaman sıkıldım, olaylar sürekli tekrarlıyor gibi hissettim.
Ben kitabı beğenemedim, özellikle serinin ilk kitapları da düşünülünce bu hiç hoşuma gitmedi. Belki benim zevklerim değişti belki de kitap gerçekten kötü bilmiyorum ama ben bunu beğenemedim. Aslında iki puanı uygun görsem de serinin geneli adına üç puan veriyorum. Bundan sonra da melekli bir kitap daha okumam muhtemelen. Serinin ilk kitapları güzeldi, bu kitaptaki düşüşe razıysanız okuyabilirsiniz.
yorumatolyesi.blogspot.com/2015/10/gunleri...
Eşimden güzel bir söz duysam ya da bir lütuf görsem ona tam 'seni seviyorum' diyeceğim sırada, bak sen burada onu değil sana gösterilen ilgiyi seviyorsun diye kalbimin bir yanı harekete geçiyor. Hiç hatırda tutmaya çalışmadığım halde bu çok etkilemiş beni. Onu sevdiğimi yine söylüyorum belki ama farklı bir uyanıklık içinde söylüyorum, bir kalp uyanıklığı ile. İnsanın aslında lütuf ve ihsanı, güzelliği sevdiğini, bunları gerçekten bana bağışlayanın da O olduğunu, ve eşimi de bana O'nun gönderdiğini düşünüyorum. Eşimi ihsanın ve ilginin kaynağı olarak değil, tıpkı benim gibi tıpkı diğer insanlar gibi kusurlu bir taşıyıcı olduğunu hatırlamaya çalışıyorum. İlgiyi seviyorsan, burada O'nun ilgisini gör ve O'nu sev diyorum.. Ve devamında başka başka hisler ve tefekkürler..
Amsterdamdaki o müzeye Jessie Burton'dan önce gidip o minyatür evini görsem , ben de böyle bir kitap yazardım sanırım.
