Şimdi sen geliyorsun, biliyorum
Hayallerim geliyor, umutlarım, mutluluğum
Hiçbir şeyi görmüyor gözlerim
Gireceğin kapıdan başka
Sayfa 53
Hemen hemen sürekli uykusuzluk çekiyorum. Gözlerim hep zifiri karanlığa mıhlanmış. Fakat bu karanlık yok mu ya, sanki bir tür aydınlık, bir başka berraklık, ışık zıddı bir ışık. Karanlığın ışıklı aynasında, batışın, felaketin, çaresizliğin belirtileri tartışılmaz bir kesinlikle görülüyordu. Herşeyi kaybetmişim gibi geliyordu bana.
Sayfa 43Kitabı okuyor
Çıkmaz sokağa girince, gözlerim kendiliğinden Mine’nin dairesine takılıyor. Hiçbir yaşam belirtisi yok.
Ona kendisini nasıl gördüğünü sordum. Önüne bakarak şöyle cevap verdi:
Gösterişsiz ve sakarım. Burnum çok büyük, gözlerim birbirine çok yakın. Beni kimse istemez. Bunu anlamak için aynaya bakmam yeterli; gün gibi ortada.
"Ayna tarafsızdır," dedim ona. "Gösterişsizsin" ya da "Kimse seni istemez" gibi şeyler söylemez. Ancak o bu sözcükleri düzenli olarak duymuştu. Hem de kendi anne ve babasından.
Zembilfîroş hikayesi!
Zembîlfiroş’ta ki aşk, karşılıksız bir aşktır. Ölümü çare gören aşkın hikayesidir. Efsanenin Mezopotamyanın tarih ve kültür bakımından oldukça zengin ve bir çok uygarlığa ev sahipliği yapmış, Mervanilerin başkenti Farqîn’de geçtiği yaygın olarak söylenir.
Yörede hüküm süren bir kralın çok yakışıklı oğluymuş. Görenin bir daha dönüp baktığı,
Savur küllerimi, yak gitsin beni!..
Saçlarım tutuştu önce,
Gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
Külüm havaya savruldu.
Sayfa 79 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Gözlerim kocaman atkestaneleri
Kime baksam, ıhlamurlar içinde
Bir şehir düşüyor kirpiklerimden.
Yetmedi ölüme bunca ayrılık
Bütün sevdiklerim bulanık bir ezber
Sonsuzluğu öğreniyorum unutarak.
Şükrü Erbaş
Razi, "es Sîretü'l felsefesiyye", s. 110)
"Beni tanıyanlar bilirler ki, ilme karşı olan sevgim, tutkum ve bu yoldaki çalışmalarım gençliğimden beri aralıksız devam etmektedir. Hatta okumadığım bir kitap, karşılaşmadığım bir ilim adamı bulunursa -büyük bir zarara uğramam söz konusu dahi olsa- her şeyi bir yana bırakıp, o kitabı okumadan, o alimi tanımadan edemem. Bu alandaki sabırlı çalışma larım neticesinde, bir yıl içinde müsvedde olarak yirmi bin varaktan f azla yazı yazdım. El-Camiu'l-kebir üzerinde geceli gündüzlü on beş yıl çalıştım. Neticede gözlerim zayıfladı ve elim titreyip tutmaz oldu.
Bu halde iken dahi peşini bırakmadım, başkasına okutup yazdırarak gücümün yettiği ka dar çalışmalarıma devam ediyorum. "
Sayfa 23Kitabı okuyor
