"
nasıl da annene benziyorsun
belki de onun şefkatini iyi taşıdığımdan
gözlerin aynı onun gözleri
çünkü tükenmişiz ikimiz de
hele ellerin
aynı solmuş parmaklar
ama o yakıcı hiddet, yok o öfke annende
doğru
babamdan aldığım tek şey
bu yakıcı öfke"
Duyuyorum, gider ya gözlerin, uzaktır güz:
gri bere, kuş sesi, evcİmen yürek sonra
ki derin özlemlerim onlara doğru göçüp
öpüşlerim düşerdi mutlu, o kızıl korlar.