Yeni ve kısacık bir seriye daha başladık. Okuduğum en iyi fantastik kitap değildi kesinlikle. Zaten birkaç yaratık ve efsaneler dışında fantastik bir öğe yoktu kitapta. Fantastik okumaya başlamak istiyorsanız Hırsızların Dansı bence güzel bir başlangıç olur bu yüzden. Evren hafif, dil yorucu değil ve akıcı.
Öncelikle kitapta en sevdiğim şey tabi ki de güçlü kadın karakterler olmasıydı. Kazimyrah, Synové ve Wren yaşadıkları bütün acıya, zorluklara rağmen dimdik ayakta durabilen karakterlerdi. Bu üçlünün arasındaki o dostluğu okumak da gerçekten çok keyifliydi.
Jase karakteri benim için ortalama kaldı, pek sevemedim. Nefret de etmiyorum nötr olduğum bir karakter. Ama ailesi gerçekten çok harika bir aileydi. Özellikle Priya Ballenger, bu ailedeki favori karakterim oldu. Aile arası bağlar, ilişkiler bence çok güzel işlenmişti.
Kazi ve Jase'e gelirsek... İkisini okurken sevinçten havalar uçmadım ama yine de aralarındaki ilişkiyi okumak keyifliydi. Ama keşke daha yavaş ilerleseydi. Ben devamlı birbirlerine laf çaktıkları bir enemies to lovers okumak isterdim. İkisi çok çabuk aşık oldular birbirlerine.
Ve son olarak Kazimyrah karakteri 
Kargalar Meclisi'ndeki Kaz Brekker karakterine benzemiyor mu? İkisi de hırsız ama buna mecbur oldukları için hırsız olmuşlar. Ne olursa olsun dik duruyorlar çünkü almak istedikleri intikamları var. İsimleri bile benziyor yani :D Çok alakasız oldu bu incelemeye ama söylemeden geçemedim.
Tavsiye edilirr.
