Herkese merhaba, böyle güzel bir şiir kitabına şiir gibi bir giriş yapmalı aslında. Özdemir Asaf'cım adın bile kafiyeli bir şiirin mısralarına ait gibi sanki inan. Belki de seni en güzel şiirlerle özdeşleştirdiğim için şiirden farkın kalmamış gibi geliyor bana. Hepiniz tanıyorsunuzdur onu muhakkak. Şiirle pek ilgisi bulunmayan biri bile hiç
Hayat bu daireye uğramamış. Hayat nerede peki? O ne? O bir antikacı vitrininden görülen resim. Bir kıpırdanış. Bir nefes. Kalp çırpıntısı. Gülücük. Gamze. Bir çift hareli göz.
'İnsanlara güvenimi kaybettim' ve kendimi kitapların arasında buldum zaten bu çok erken olmuştu ve 5. Sınıfta sınıf öğretmenimiz sınıfımıza kitaplık yapıp her ay yeni kitaplar almaya başladığında okumamı iyice pekiştirmiştim. O gün bugündür en sadık dostumdur kitaplarım.
Şimdi sıra sende, seni okudum sevgili dost...
Senin her dost dediğinde