Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Spoiler
Her şey Dorothy ve köpeğinin bir kasırgayla Oz Diyarına düşmesiyle başlar. Dorothy, Kansas'a teyzesi ve eniştesinin yanına dönmek ister. Ona yardım edebilecek tek kişi vardır: Büyük ve korkunç Oz. Dorothy, Zümrüt Şehri'ne doğru yola çıkar. Yolda giderken Korkuluk, Teneke Adam ve Aslanla tanışır. Birlikte mücadele dolu bu yola devam
Ölümden ve Yalnızlıktan korkar mısınız?
Mathea tek başına yaşayan, okuldaki yoklamalarda bile ismi atlanan, toplumda görülmeyen ama bundan da hiç şikayeti olmayan, bunu tercih de eden birisi. Yalnızlık, yaşlılık ve ölümle ilgili sorgulamalarını anlatıyor bize. Üçü de zaman zaman hepimizin kafasını kurcalayan konular değil mi?
Bir yandan ölüm korkusu ile nasıl basedebilecegi ile ilgili stratejiler (mesela kendi cenazesini planlamak yada ölüm ilanını hazırlayıp gazeteye göndermek ve öldüğünde basmalarını istemek) geliştirmeye çalışırken bir yandan da kocası Epsilon ile anılarını düşünüp, onlarla yaşıyor. Sanki bunları anlatınca karamsar bir atmosferi varmış gibi anlaşılabilir ama hiç öyle değil çünkü Mathea hem kendiyle hem de yaşadıklarıyla dalga geçiyor, bir çok yerde gülücük isareti koymuşum. Arka kapakta da yazdığı gibi "derinlikli bir melankoli, farklı bir mizah". Zorlu konuları ince bir mizahla anlatmak başarı.
Yazarın, öyküye Epsilon ve farklı olaylarda Epsilondan küçük olma olasılığını dahil etmesi ne güzel bir ayrıntıydı. Kjersti Skomsvold, Oslo Üniversitesi'nde ve Trondheim Norveç Bilim ve Teknoloji Üniversitesi'nde matematik ve bilgisayar bilimi (kalp) okumuş, sonra yazarlık eğitimi almış. Türkçe'ye, T. Singer ve At Çalmaya Gidiyoruz kitaplarından da tanıdığım, Norveç edebiyatından çevirileri olan Deniz Canefe kazandırmış ve jaguarkitap bizlerle buluşturmuş. Çabucak ve yüzümde gülümseme ile okuduğum bir kitap oldu. Kapağıyla gözümüze, ismiyle kulağımıza hitap eden, dikkat ceken bir kitap.
Merhaba!
Bir İstanbul gecesi...
Öyle tatlı mı talı bir kitap ki, ben bayıldım. Kitaba başladığım andan beri iflaholmaz bir gülücük yanaklarımı bırakmadı. Çok iflah olmaz bir gülücük olmalı ki, kitabı bitirmeme rağmen kalbimi de ele geçirmiş gibi duruyor.
Konusu, esas kızım Zeynep'in, kalp yarasını becerdiği kadar toplayıp, 5 tonluk valizine
Sevgi Soysal'ın biyografisini okurken okurları şaşırtacak türden eserler yazdığını görmüştüm. O an kendi kendime sordum, alt tarafı bir hikaye ne kadar şaşırtabilir? Derken şaşırdım. Gerçekten. Tante Rosa, dönemin şartları düşünüldüğünde, döneminin çok çok üstünde, fazlasıyla günümüze yakın bir kitap. Hikayeler birbiriyle bağlantılı olduğundan okurken sanki bir roman okuyormuşum gibi hissettim. Tante Rosa'nın yaşantısı, tek başına verdiği hayat mücadelesi benim için çok özeldi. Zaman zaman üzücü yerleri olsa ben yüzümde bir gülücük ve şaşkınlık ile okudum. Son satırları kalbimi bir tık kırdı ancak keşfettiğim bu tür ve yazar sayesinde o ufak kalp kırıntısını unuttum. Yazarın Tante Rosa'nın yaşantısı üzerinden yapmış olduğu birtakım eleştiriler, hayatın içinde gözden kaçırmış olduğum bazı konuları düşünmemi sağladı. Sevgi Soysal'ın kitaplarıyla henüz tanışmadıysanız bu kitabını okumanızı şiddetle tavsiye ederim.
360 syf.
10/10 puan verdi
Selam, dostlarım!
Okurken o kadar çok güldüm, o kadar çok eğlendim ki nasıl anlatsam bilmiyorum. 1. cildin sonunda biraz sinirlenmiş ve üzülmüştüm. Fakat Alice olayı mükemmel bir şekilde toparladı. Bu beni aşırı mutlu etti.
Nick ve Charlie'nin o şapşal hallerini okurken inanılmaz keyif aldım. O kadar tatlılar ve masumlar ki keşke onlara sarılabilseydim. 1. ciltte olduğu gibi 2. ciltte içimi sıcacık yaptı. Ayrıca Nick’in kendi benliğini keşfederken Charlie’nin, Nick’i baskılamaması, aksine onu desteklemesi aşırı iyiydi.
Kitap oldukça akıcıydı. İnanın, nasıl bittiğini anlamadım. Hele çizimler… Onlar da bir o kadar harikalardı. Detaylara bayıldım.
2. cilt elime ulaşana kadar yaşadığım stresi sizlere anlatamam. Kitap almak bu kadar stresli olmamalıydı. Hâlâ son derece sinirliyim, sonsuza dek sinirli kalacağım. Hâlâ aynı fikirdeyim; bu kitap bunları hak etmedi. Okuduğum en tatlı serilerden biri olduğu konusunda da hâlâ aynı fikirdeyim. Eğer okumadıysanız ne yapıp ne edip kitabı bir şekilde temin edin. Okuduğunuza pişman olmayacaksınız, zamanınız mükemmel geçecek ve kitabı bitirdiğinizde yüzünüzde kocaman bir gülücük olacak.
Geçen yazarı stalklarken kitabın Netflix tarafından dizi olacağını öğrendim. Hatta dizinin çekimleri bile tamamlanmış. Umarım sansürsüz bir şekilde izleyebiliriz. Her neyse, dizi için heyecanlıyım. Umarım kitap kadar harika olur.
Hoşça kalın!
Kitap Louise adında bir karakterden bana göre Ahmet Batman'a benzer bir diller anlatılmaktadır.
Kitabın başlarında büyük annesinin cenaze töreninde üzerinde siyah pantolonla -pantolona vurgu yapıyor kitap- gözünden yaşlar akmasına izin vermeyen bir şokla dikilmekte, bir süre sonra ise oradan çıkıp sigarasını yakmaktadır.Geri döndüğünde eski
“Gülücük Çocuk” serisinden yine büyük-küçük herkesin okuyabileceği güzel bir eser. Cahit Zarifoğlu’nu şiirleriyle tanımış biri olarak Gülücük Çocuk serisinden okuduğum her kitabıyla “Keşke bu eserlerle çocukluğumda tanışmış olsaydım.” demekten alıkoyamıyorum kendimi. Evet büyük-küçük herkes okumalı ama bu kitapları çocuklarla mutlaka buluşturmak gerekir. Değerlerimizi kazandırırken hem eğlendirip hen düşündüren; gerçekliği ve mizahı ile ilgi çeken bu üslubu fazlasıyla seveceklerinden eminim.
Kitaba gelirsek, kitap 2 bölümden oluşuyor. Birinci bölüm Şehzade Süleyman’ı konu edinirken ikinci bölümde Sultan Ahmet’in hikayesine konuk oluyoruz.
İlk hikayedeki Şehzade Süleyman’ın ustasından icazet almadan hat çalışmasına imzasını atmasının bedeli, son hikayede ise Şeyh Abdülkadir’in ise açık kalp gözüne rağmen kulluğundaki mütevaziliği ele alınmış. Bu iki hikayeyi çok beğenmekle beraber diğer hikayelerde çok güzel ve etkileyici.
Herkese merhaba, böyle güzel bir şiir kitabına şiir gibi bir giriş yapmalı aslında. Özdemir Asaf'cım adın bile kafiyeli bir şiirin mısralarına ait gibi sanki inan. Belki de seni en güzel şiirlerle özdeşleştirdiğim için şiirden farkın kalmamış gibi geliyor bana. Hepiniz tanıyorsunuzdur onu muhakkak. Şiirle pek ilgisi bulunmayan biri bile hiç
206 syf.
·
Puan vermedi
'İnsanlara güvenimi kaybettim' ve kendimi kitapların arasında buldum zaten bu çok erken olmuştu ve 5. Sınıfta sınıf öğretmenimiz sınıfımıza kitaplık yapıp her ay yeni kitaplar almaya başladığında okumamı iyice pekiştirmiştim. O gün bugündür en sadık dostumdur kitaplarım.
Şimdi sıra sende, seni okudum sevgili dost...
Senin her dost dediğinde
