Başarılı
Livaneli’den çoğunlukçu demokrasilerin ‘çoğulcu demokrasiler’ olmadığını, çoğunluğa dayanan oylama sisteminin de diktatörlüğün maskesi olduğunu anlatan çok güzel bir roman. Yaşadıklarıyla Livaneli’nin hayatını düşününce ne çok şey deneyimlemiştir bu ülkede buna benzer ne çok şey görmüştür diye düşünmekten kendimi alamadım.
Romanın konusuna gelirsek ‘Son Ada’ 40 hanenin ev sahipliği yaptığı kimselerin bilmediği bir saklı cennet. Bu cennette yaşama şansı bulan insanların ütopik hayatı bir gün ölen bir ada sakininin oğlunun adadaki evi satılığa çıkarması ve bu evi de emekliye “ayırtılan” önemli bir devlet başkanının satın alması ve adayı dönüştürmeye çalışmasıyla değişiyor, bir distopyaya dönüşüyor.
Martılar bana sembolize edilen ve her diktatör rejim için olmazsa olmaz olan “içimizdeki düşman” temasını düşündürdü. Martıların öcünü alması ise aklıma Alfred Hitchcock’un ‘Birds’ filmini ve meşhur sahnesini getirdi. Beğenerek okudum, böyle değerli bir sanatçımız olduğu için kendimi şanslı sayıyorum. 
Zülfü Livaneli
Balıkçı Ve Oğlu
Livaneli'nin diğer kitapları kadar etkileyici mi tartışılır. Gündemden uzak kalmayayım diye yazılmış gibi...
Kitaptan söz edecek olursak, Ege'nin bir kasabasında yaşayan Mustafa adında bir balıkçının hayatını anlatıyor.
Mustafa baba mesleği olan vicdanlı ,merhametli ve duyarlı bir balıkçıdır. Denizle iç içe bir hayat yaşayan Mustafa, Deniz adındaki çocuğunu denize düşürerek hayatını kaybeder. Bu olaydan sonra içine kapanık ve kendi haline dönüşen biri olur.
Her gün aynı saatte balığa çıkan Mustafa denizde cesetlerle karşılaşır. Jandarmaya götürmek için teknesine alıp devam ederken bir de sepet içinde bir bebek bulur. Cesetleri teslim edip bebekten bahsetmez jandarmaya.Bebeği eve götürür çünkü ona göre Tanrı ondan aldığı Deniz'i geri vermiştir. Mustafa'nın eşi Mesude önce sevinir sonra bebeği sakladıklarını devlet duysa büyük suçlu olurlardı. Olaylar tam böyle de devam ederken. Bebeğin annesi komadan çıkıp bebeğini sayıklar. Mesude kadını o halde görünce kendi oğlunu kaybettiği günleri hatırlayıp bebeği annesine geri verir. Aylar geçer herkes hayatına devam ederken mülteci kadın bebeği, Mesude ile Mustafa'ya vermek ister. Bebeği daha iyi bir hayat sürsün diye.
Zülfü Livaneli
Balıkçı ve Oğlu
Livaneli - Balıkçı ve Oğlu
Çok güzeldi gerçekten sürükleyici bir kitap.
Peki ne anlatıyor ?
Kitap da Mustafa ve Mesude adın da evli karakterler var .
Mustafa , balıkçı ..
Maalesef bu iki insan oğulları Deniz’i boğulma sonucu kaybetmelerinin hikayesini anlatıyor.Denizlerini deniz almıştır ama gelin görün ki karınlarını doyuracak kaynak da denizdir yani ekmek tekneleri .
Mustafa , yine bir gün deniz de balık tutarken suda cesetler görüyor , ve bir de bebek buluyor. Peki sonra ne oluyor ? O cesetler kime ait? Yaşıyorlar mı ? Zülfü Livaneli Balıkçı ve Oğlu
Belki bir gün yunuslar kadar iyi oluruz.
Keşke insanlar da yunuslar kadar iyi olsaydı.
Ama bazı insanlar balon balıklarından da tehlikeli.
Kitabı okurken ve bitirdiğimde ''bilmediğimiz yerlerde haberimizin olmadığı ne çok şey oluyor, ne şartlarda hayatlarını sürdürenler var ne çok çile var.'' dedim.
Zülfü Livaneli ortaokul ve lise yıllarında damga vurmuş yazar Ernest Hemingway'ın kitaplarını çok okumuş ve yazarın sadece yazdığı değil yazmadığı cümleleri de yaratabildiğinden etkilendiğini söylüyor. Aynı şekilde Zülfü Livaneli de yazdığı bu roman bittiğinde sadece bir buz dağının ucunu gösteriyor, altta kalan görkemli dağ anlatılmayıp okura sadece hissettiriliyor.
Kitap bitince hisler size eşlik etmeye kitaptaki karakterler bir yerlerde yaşamaya devam ediyor. Bir tarafta bir felaket bir tarafta bahşedilen mutluluk, türlü türlü yaşamlar ve yaşam yolunda çekilen acılar...
İnsanız bazen empatimizi kaybediyoruz. İşte bir insanın en çok öyle zamanlarda bu kitabı okumasını isterim. Okuduğumuzda gördüğümüz yaşamlara bakıp anlarız belki.
Ve belki yunuslar kadar iyi oluruz o vakit.. Zülfü Livaneli
